Θα «χορτάσουν» ποτέ οι ισχυροί της γης;;

Mαζευτήκαν οι ισχυροί της γης, αυτές οι μαριονέτες του σκότους, που αποφασίζουν ποιος θα ζήσει, ποιος θα πεθάνει και ποιος θα μετατραπεί σε ζωντανό-νεκρό βιώνοντας την επίγεια κόλαση της ανέχειας, εκείνοι που έχουν συγκεντρώσει όλο τον παγκόσμιο πλούτο και με τη δύναμη που αυτός τους δίνει, παίρνουν το κεφάλι όποιου τολμήσει να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια τους και αποφάσισαν να χτυπήσουν το νέο «κακό παιδί» που δημιουργήσαν μέσω της προπαγάνδας τους, τη Συρία του Άσαντ.

Η γιαγιά μου, όταν ήμουν μικρός μου έλεγε: «Να θυμάσαι ότι σε αυτό τον κόσμο, στον ουρανό, στη γη και στη θάλασσα, από πάντοτε, ο μεγάλος τρώει το μικρό, ο ισχυρός τρώει τον αδύναμο». Συμβαίνει στη θάλασσα, όπου η φάλαινα τρέφεται με πιο μικρά ψάρια. Συμβαίνει στον ουρανό, όπου ο αετός τρώει τα μικρότερα πουλιά κι αυτά με τη σειρά τους τρέφονται από έντομα. Συμβαίνει και στη γη, όχι μόνον με το κυνήγι του λιονταριού και της τίγρης, αλλά και μεταξύ των ανθρώπων, όπου οι δυνατοί της γης χρησιμοποιούν για τον εαυτόν τους τη δύναμη που τους δίνουν οι λαοί. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός πως τα ζώα, ικανοποιούν το ένστικτο τους για επιβίωση και θρέψη και κάποια στιγμή χορταίνουν. Ετούτοι εδώ έχουν τον αχόρταγο!

Καθισμένοι στις γραφειάρες τους, βυθισμένοι στις ανέσεις τους, δίνουν εντολές και πατούν κουμπιά, χωρίς να τους νοιάζει τι θα αφήσουν πίσω οι ενέργειες τους, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η τέρψη της απληστίας τους, αν μπορεί τελικώς αυτή να ικανοποιηθεί. Και είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν, μέχρι να καταρρεύσει και ο τελευταίος πόλος αντίστασης παγκοσμίως. Μέχρι ο θάνατος να απλώσει το πέπλο του πάνω από ολόκληρη την υφήλιο. 

Η φαρέτρα τους δεν διαθέτει μόνο πυραύλους και χημικά. Σκηνοθετημένες εικόνες, παραπλανητικά ρεπορτάζ, εμετική προπραγάνδα από χρυσοπληρωμένες ΜΚΟ, για δήθεν επιθέσεις του χασάπη Άσαντ με χημικά σε άμαχο πληθυσμό και παιδάκια, σε περιοχές όμως που ελέγχουν οι γενίτσαροι τους, οι Τζιχαντιστές. Το αγαπημένο τους δημιούργημα. Ο Χίτλερ είχε τον Γκέμπελς, οι δυτικοί έχουν τους αργυρώνητους δημοσιογραφίσκους, που δεν έχουν ευτελίσει απλώς την δημοσιογραφία, αλλά βάζουν την υπογραφή τους στις σφαγές και στην υποδούλωση ελευθέρων και υπερήφανων χωρών. Οι πένες τους στάζουν αίμα και όχι μελάνι. Έτσι με την πλειοψηφία της κοινής γνώμης να θεωρεί πως παρεμβαίνουν σωτήρια προχωρούν σε μία γενικευμένη παγκόσμια πολεμική σύρραξη, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον απλό λαό, με εγγυημένο αποτέλεσμα όμως για τον επεκτατισμό τους.

Αν δει κανείς τον χάρτη της Συρίας και του Ιράκ, θα δει πως από τις πετρελαιοπηγές της Μοσούλης και του Κιρκούκ υπάρχουν δύο νοητές, ευθείες γραμμές που οδηγούν στην Ανατολική Μεσόγειο: Μία από τη Μοσούλη διαμέσου της Ράκκας και από εκεί στην Λαττάκια και μία από το Κιρκούκ διαμέσου της Ντέιρ-Ελ-Ζορ και της Χάμα και από εκεί, με μια μικρή απόκλιση, προς την Ταρτούς. Αυτούς τους «διαδρόμους» χρειάζονται οι Αμερικανοβρετανικές πετρελαϊκές εταιρείες που εκμεταλλεύονται τις πετρελαιοπηγές του Βορείου Ιράκ, προκειμένου να διασφαλίσουν την «ομαλή» διέλευσή του και τη διανομή του στις χώρες (ειδικά τις ευρωπαϊκές) που εξαρτώνται οικονομικά και πολιτικά από τις ΗΠΑ, ώστε αυτές να «απεξαρτηθούν», δήθεν, ενεργειακά, στο βαθμό που αυτό συμβαίνει, από την Ρωσία. Αυτούς ακριβώς τους «διαδρόμους» ελέγχει σχεδόν απόλυτα ο κυβερνητικός στρατός της Συρίας, με την υποστήριξη κυρίως της Ρωσίας και του Ιράν. Κι αυτό είναι το «δοκάρι στο μάτι» των Αμερικανών, που τροφοδοτεί την «λύσσα» τους και την μανία τους κατά του «κακού» προέδρου Άσαντ. Γιατί κάθε άλλη πιθανή διαδρομή είναι από ασύμφορη, έως αδύνατη, είτε για καθαρά οικονομικούς, είτε για γεωπολιτικούς και γεωστρατηγικούς λόγους.

Βλέπετε, μερικές φορές, ένας απλός χάρτης μπορεί να δώσει πολύ περισσότερες απαντήσεις απ’ όσες δίνουν μερικές εκατοντάδες «αναλύσεις» διαφόρων «ειδικών», καλοπληρωμένων από συγκεκριμένα κέντρα και συμφέροντα, τα οποία και προωθούν με τις «αναλύσεις» τους.