17 Αυγούστου 1996: Η αδελφοποίηση της Παιανίας με τον Πεδουλά της Κύπρου
Σαν σήμερα, στις 17 Αυγούστου 1996, ο αείμνηστος π. Δήμαρχος Παιανίας κ. Ίωνας-Δαμιανός Βορρές, υπογράφει με τον τότε Πρόεδρο της Κοινότητας Πεδουλά Κύπρου, σύμφωνο αδελφοποίησης της πόλης μας με το γραφικό χωριουδάκι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η αδελφοποίηση αυτή πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία και φροντίδα του επίσης αειμνήστου συμπολίτη μας και μεγάλου Εθνικού Ευεργέτου, κ. Ανδρέα Έλληνα.
Για να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος σκοπός, προγραμματίστηκαν ανταλλαγές επισκέψεων των αρχών, μαθητών και άλλων εκατέρωθεν αρμοδίων, ανταλλαγή μορφωτικής εμπειρίας, διοργάνωση εκθέσεων τέχνης, διοργάνωση κοινών αθλητικών εκδηλώσεων, ανταλλαγή καλλιτεχνικών επισκέψεων και γενικότερα πραγμάτωση κοινών δράσεων μορφωτικού και πολιτιστικού περιεχομένου.
Στην Κοινότητα του Πεδουλά, εις ανάμνηση αυτής της αδελφοποίησης, δόθηκε το όνομα της πόλης της Παιανίας σε ένα πανέμορφο δασάκι, ενώ στην πόλη μας, δόθηκε το όνομα της Κοινότητας της Κύπρου, στην δεύτερη κατά μέγεθος πλατεία μας, την από τότε Πλατεία Πεδουλά Κύπρου, καθώς και στην οδό που διέρχεται έμπροσθεν του Δημοτικού μας Σταδίου.
Το κατά πόσο ανταποκρίθηκαν οι επόμενες δημοτικές αρχές οι οποίες διαδέχθηκαν αυτή του Ίωνα Βορρέ στο όραμα της παραπάνω αδελφοποίησης, θα το κρίνει η ιστορία. Εύχομαι πάντως, σήμερα ή στο εγγύς μέλλον, να υπάρξει η πρωτοβουλία από μεριάς μας για αναθέρμανση των σχέσεων των δύο κοινωνιών και να επανεκκινήσει έτσι η ανάπτυξη των δραστηριοτήτων που είχαν εξ' αρχής προγραμματιστεί.
Σημ.: Oι παραπάνω φωτογραφίες από την σεμνή τελετή υπογραφής του συμφώνου αδελφοποίησης, προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του συμπολίτη μας και π. δημοτικού συμβούλου Παιανίας, κ. Παναγιώτη (Νότη) Παπασιδέρη.
Λίγα λόγια τον Πεδουλά
Η ιστορία του Πεδουλά χρονολογείται πίσω στους Βυζαντινούς χρόνους και επί Φραγκοκρατίας και Ενετοκρατίας ήταν βασιλική ιδιοκτησία. Η εκπαίδευση στο χωριό ξεκίνησε επίσημα το 1853 μ.Χ. ενώ ιδιωτικά σχολεία λειτουργούσαν κιόλας από το 1700 μ.Χ. Οι Πεδουλιώτες φοιτούσαν στα τοπικά σχολεία Δημοτικής και Μέσης εκπαίδευσης του χωριού.
Η γεωργία ήταν από την αρχή ο στυλοβάτης της οικονομίας του χωριού και ο Πεδουλάς ήταν πάντα ιδανικός τόπος για την καλλιέργεια κερασιών, μήλων και άλλων οπωροφόρων δέντρων. Η γεωργία από μόνη της όμως, δεν παρήγαγε αρκετό εισόδημα, έτσι ακόμα και σε δύσκολες εποχές της ιστορίας του Πεδουλά, ο τουρισμός, το εμπόριο και οι οικοτεχνίες προωθούνταν ως συμπληρωματικές πηγές εισοδήματος. Η ύφανση ήταν η αποκλειστική ενασχόληση των γυναικών κατά τις χειμερινές μέρες. Τα περισσότερα νοικοκυριά διέθεταν αργαλειούς με τους οποίους έφτιαχναν βαμβακερά και μάλλινα υφάσματα, χαλιά και κουβέρτες. Η εμπειρία ακόμα πολλών βυρσοδεψείων στο χωριό επέτρεπε μέχρι πρόσφατα στους κατοίκους του Πεδουλά να ασχολούνται με την επεξεργασία δερμάτων από τα οποία φτιάχνονταν παπούτσια και μπότες.
Πριν το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και στα χρόνια που ακολούθησαν, η οικονομία του χωριού άνθισε. Υπάρχουν ακόμα ενδείξεις από την ευμάρεια εκείνων των προηγούμενων γενιών. Τα σχολεία, οι εκκλησίες, τα δημόσια κτίρια, τα ξενοδοχεία και τα βυρσοδεψεία διασώζονται μέχρι σήμερα. Ο Πεδουλάς υπήρξε ένα πρωτοποριακό κέντρο τουρισμού και παραγωγής κερασιών κι εκείνη την εποχή ήτο το πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο των δεκατεσσάρων χωριών της περιοχής Μαραθάσας.
Comments
Post a Comment