Μεγάλη Τρίτη: Έχουμε λάδι και φως στα φαναράκια της ζωής μας;

Την Μεγάλη Τρίτη, η Εκκλησία μας, μας υπενθυμίζει την Παραβολή Του Κυρίου σχετικά με τις δέκα παρθένους, από την οποία αντλεί το περιεχόμενό του το κατανυκτικότατο τροπάριο των τριών πρώτων ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας, το «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός».

Δέκα νεαρά κορίτσια, σύμφωνα με τα Εβραϊκά έθιμα εκείνης της εποχής, βγήκαν νύχτα με τα φαναράκια τους που έκαιγαν λάδι να υποδεχτούν τον νυμφίο, δηλαδή τον γαμπρό, που είχε πάει με τους συγγενείς και τους φίλους του να παραλάβει την νύφη από το σπίτι της και θα επέστρεφε στο δικό του σπίτι, όπου θα γινόταν γλέντι για το γάμο. Επειδή το λάδι που έκαιγαν τα φαναράκια δεν κρατούσε πολύ, τα κορίτσια έπρεπε να παίρνουν συμπλήρωμα. Οι πέντε απ' αυτές ήταν προνοητικές και πήραν επιπλέον λάδι, ενώ οι υπόλοιπες πέντε το αμέλησαν. Ο γαμπρός, αργούσε να επιστρέψει κι επειδή η νύχτα προχωρούσε, τα κορίτσια νύσταξαν και αποκοιμήθηκαν. Τα μεσάνυχτα, κάποιος από τους ανθρώπους του σπιτιού, φώναξε: «Ιδού! Ο Νυμφίος έρχεται! Βγείτε να τον προϋπαντήσετε!». Τα κορίτσια αμέσως σηκώθηκαν και στόλισαν τα φαναράκια τους με κορδέλες, λουλούδια κτλπ. Το σπουδαιότερο όμως δεν ήταν ο στολισμός, αλλά το λάδι και το φως. Τα πέντε απρόσεκτα κορίτσια τότε, είπαν στα πέντε προνοητικά: «Δώστε μας λίγο από το λάδι σας γιατί τα φαναράκια μας σβήνουν». Εκείνες όμως, ως συνετές, τους απάντησαν πως αν τους έδιναν, δεν θα έφτανε ούτε για εκείνες και τις προέτρεψαν να αναζητήσουν έναν έμπορο για να αγοράσουν. Όσο εκείνες έλειπαν για να αγοράσουν λάδι, έφθασε ο γαμπρός και τα πέντε κορίτσια μπήκαν μαζί του στην αίθουσα του γάμου και η πόρτα έκλεισε. Όταν οι υπόλοιπες πέντε επέστρεψαν, χτύπησαν την πόρτα και φώναζαν παρακαλώντας: «Κύριε, Κύριε, άνοιξε μας!». Ο γαμπρός όμως από μέσα τους απάντησε: «Aλήθεια σας λέω, δεν σας γνωρίζω».

Γιατί ο Χριστός όμως είπε αυτή την παραβολή και τι σημαίνει αυτή;

O νυμφίος συμβολίζει Τον Χριστό. Όπως στην Παλαιά Διαθήκη ως νυμφίος παρουσιάζεται ο Θεός, έτσι και στην Καινή, ο σαρκωμένος Θεός, παρουσιάζεται επίσης ως νυμφίος. Το γεγονός πως έρχεται τα μεσάνυχτα, συμβολίζει τη Δευτέρα Παρουσία, η οποία θα γίνει σε άγνωστο χρόνο και με αιφνίδιο τρόπο. Η νύφη συμβολίζει την Εκκλησία, με την οποία ο Χριστός θα έρθει να τελέσει τον γάμο του, δηλαδή την τέλεια ένωση μαζί της.

Τα πέντε απρόσεκτα και τα πέντε προνοητικά κορίτσια όμως τι συμβολίζουν;

Οι πρώτες πέντε, συμβολίζουν τους αμελείς και απροετοίμαστους πνευματικά οι οποίοι θα αποκλειστούν από τη χαρά του Κυρίου, δηλαδή από την βασιλεία των ουρανών, ενώ οι υπόλοιπες πέντε, αυτούς που όντας σωστά και έγκαιρα προετοιμασμένοι θα εισέλθουν.

Ποια είναι όμως η σωστή προετοιμασία;

H Πίστη, η Αγάπη, η μελέτη του θείου λόγου, η συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας, η προσευχή, η νηστεία, η ελεημοσύνη, η υπομονή, η καλλιέργεια των αρετών και τα καλά έργα, με κυριότερο την μετάνοια. Αυτά είναι το λάδι και το φως που πρέπει να έχει ο άνθρωπος για να εισέλθει στον νυμφώνα Του Χριστού.

Ας σκεφτούμε λοιπόν με αφορμή την σημερινή ημέρα:

Έχουμε λάδι και φως στα φαναράκια της ζωής μας; Eξασκούμε τις αρετές μας και κάνουμε καλά έργα; Όσοι πιστεύουμε, κάτι έχουμε. Δεν φτάνει όμως αυτό. Χρειάζεται συμπλήρωμα. Λίγο λάδι είχαν και τα πέντε απρόσεκτα κορίτσια της παραβολής, αλλά δεν μπήκαν στον νυμφώνα. Ας μην επαναπαυόμαστε σε μικρές προσπάθειες. Αλλά, ας αγωνιζόμαστε να πραγματοποιούμε, όσο το δυνατόν, περισσότερα και τελειότερα έργα στη ζωή μας. Στα υλικά ας είμαστε ολιγαρκείς. Δεν μας ωφελούν ιδιαίτερα άλλωστε. Στα πνευματικά όμως να είμαστε πλεονέκτες! Και ν' απευθύνουμε στον Χριστό, τον παρακάτω συγκλονιστικό ύμνο-προσευχή, που ακούσαμε χθες το απόγευμα στον Όρθρο της σημερινής ημέρας:

«Ω της ψυχής ραθυμία νυστάξας, ου κέκτημαι Νυμφίε Χριστέ, καιομένην λαμπάδα την εξ αρετών και νεάνισιν ωμοιώθην μωραίς, εν καιρώ της εργασίας ρεμβόμενος, τα σπλάγχνα των οικτιρμών Σου, μη κλείσης μοι Δέσποτα, αλλ' εκτινάξας μου τον ζοφερόν ύπνον εξανάστησον και ταίς φρονίμοις συνεισάγαγε Παρθένοις, εις νυμφώνα τον Σον, όπου ήχος καθαρός εορταζόντων και βοώντων απαύστως: Κύριε δόξα Σοι!».