Η ιστορία του ήρωα του Αλβανικού μετώπου και προπάππου μου Ηρακλή Βλάχου

Στην παραπάνω φωτογραφία, εικονίζεται ο προπάππους μου, Ηρακλής Βλάχος, μαζί με τον μοναχογιό του και παππού μου, Ανέστη Βλάχο. Ο Ηρακλής βλάχος έπεσε ηρωικά στις 19/3/1941 στο Ύψωμα 731, νοτιοδυτικά του χωριού Μπούμπεσι, υπερασπιζόμενος την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδος.

Το ραντεβού του με την ιστορία, το είχε προκαθορίσει η τεράστια θελησή του να πολεμήσει για την πατρίδα του. Τ' αδέλφια του ήταν στρατευμένοι και είχε τη δυνατότητα να μη στρατευτεί, καθότι ήταν προστάτης οικογενείας και πατέρας ενος παιδιού 6 ετών, του παππού μου.

Δήλωσε εθελοντής και κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό. Με την έναρξη του πολέμου, ο στρατός καλούσε στρατευμένους να συγκροτήσουν την ελληνική δύναμη αντίστασης στο μέτωπο. Ο πρόπαππους μου, γιός του Μακεδονομάχου Φιλίππου Βλάχου, συνδέσμου του Παύλου Μελά (αγγελιοφόρος), με πρόδηλη τη δίψα του να πολεμήσει για την Ελλάδα, εξεδήλωσε αμέσως την επιθυμία να πάει στην πρώτη γραμμή. Αντ' αυτού όμως και λόγω του ότι ήταν προστάτης, επιλέχθηκε ένας συνάδελφος του. Ο Ηρακλής Βλάχος, μέσα του δε μπορούσε να δεχθεί πως θα έχανε τη μοναδική ευκαιρία, να είναι ένας από εκείνους που θα επιχειρούσαν να ανακόψουν την διέλευση των Ιταλών απ' τα ελληνικά χώματα. 

Έτσι έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιό του: 

Πήρε τον συνάδελφο του που είχε επιλεγεί να πολεμήσει, τον πήγε σε διπλανό χωριό, τον μέθυσε, τον οδήγησε σε ερημική περιοχή και τον έδεσε σ' ένα δέντρο! Τα ξημερώματα, περνώντας απ' τον λόχο τους το φορτηγό του στρατού που θα φόρτωνε τους στρατιώτες για να τους οδηγήσει στο μέτωπο, φώναζαν ένα-ένα τα ονόματα εκείνων που είχαν επιλεγεί. Όταν ακούστηκε το όνομα του συναδέλφου του προπάππου μου, επικράτησε αναστάτωση. Ο φαντάρος ήταν άφαντος! Αμέσως προσφέρθηκε να πάει ο προπάππους μου στη θέση του, ο οποίος σημειωτέον είχε ετοιμάσει απ' το προηγούμενο βράδυ τον εξοπλισμό του! Το φορτηγό του στρατού έχοντας απολέσει ήδη αρκετό απ' τον πολύτιμο χρόνο, δεδομένης της συγκυρίας, αναγκάστηκε να πάρει τον προπάππου μου αντί του συναδέλφου του. Στη διαδρομή, αποκαλύψε στους αξιωματικούς του στρατού το σχέδιο του, τους υπέδειξε το σημείο στο οποίο είχε δέσει τον συνάδελφο του και ζήτησε ν' αποσταλούν στρατιώτες να τον ελευθερώσουν και να τον περισυλλέξουν, ούτως ώστε να μην κινδυνεύσει περαιτέρω η ζωή του.

Σύμφωνα με μαρτυρίες συναδέλφων του, πολέμησε ηρωικά και φιλότιμα. Αυτό εξάλλου του στοίχισε και τη ζωή. Κατά τη διάρκεια της μάχης κι ενώ οι σφαίρες έπεφταν βροχή, προσπαθώντας να βοηθήσει έναν τραυματισμένο συνάδελφο του, δέχθηκε τη χαριστική βολή και πέρασε στο πάνθεον των ηρώων, γράφοντας με χρυσά γράμματα το όνομά του στις πρώτες σελίδες του έπους του '40!

Ας είναι αιωνία η μνήμη των υπέρ της Πίστεως και της Πατρίδος ηρωικώς αγωνισαμένων και ευκλεώς πεσόντων πατέρων και αδελφών ημών!

Το όνομα του προπάππου μου

μεταξύ άλλων πεσόντων ηρώων