π. Αυγουστίνος Βλάχος - Fr. Augustine Vlachos

Ένα από τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του περιαστικού ιστού της Παιανίας και αρκετοί του αστικού ιστού των Γλυκών Νερών, είναι η ύπαρξη πυλώνων και εναέριων γραμμών μεταφοράς ρεύματος υψηλής τάσης της ΔΕΗ, τα οποία στην πλειοψηφία τους διέρχονται μέσα και δίπλα από σπίτια, ακόμα και έξω από σχολείο (Γλυκά Νερά). Διενεργώντας έρευνα επί του θέματος, ανακάλυψα περίπτωση σε Δήμο της Θεσσαλονίκης, που πέτυχε τελεσίδικη απόφαση αποξήλωσης πυλώνων σαν αυτούς που υπάρχουν στο Δήμο μας, μετά από αγώνα που ξεκίνησε η δημοτική του αρχή. Το δικηγορικό γραφείο μάλιστα που ανέλαβε την υπόθεση, δεν ζήτησε αμοιβή. Δεν υπάρχουν πολίτες Α και Β κατηγορίας. Ούτε πρέπει να υπάρχουν υποβαθμισμένοι οικισμοί στο Δήμο Παιανίας. Συμπολίτες μας έχουν κυριολεκτικά μέσα στις αυλές τους αυτούς τους πυλώνες υψηλής τάσεως, για τους οποίους έχουν αποφανθεί επιστήμονες ότι έχουν επιπτώσεις στην υγεία και δεν πρέπει να βρίσκονται σε κατοικημένες περιοχές, πόσο μάλλον μέσα στον

3.500 τόνοι ανακυκλώσιμων απορριμμάτων οδηγήθηκαν το 2009 από το Δήμο Παιανίας στο Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (Κ.Δ.Α.Υ.) της Ελληνικής Εταιρίας Αξιοποίησης Συσκευασιών, ενώ είχαν προηγηθεί  2.300 τόνοι το 2008 και 1.200 τόνοι το 2007, όπου και ξεκίνησε το πρόγραμμα και η προσπάθεια της τότε δημοτικής αρχής του Δημήτρη Δάβαρη. Λόγω των θεαματικών αυτών αποτελεσμάτων, που κατέτασσαν τον Δήμο μας Πανελλαδικώς(!) πρώτο στην ανακύκλωση, ανάμεσα σε Δήμους με πολλαπλάσιο αριθμών κατοίκων κάδων και απορριματοφόρων, η Ελληνική Εταιρία Ανακύκλωσης Συσκευασίας (Ε.Ε.Α.Σ.), πέρα από διαδοχικές βραβεύσεις, μας είχε χορηγήσει συνολικά 650 κάδους και δύο ειδικά απορριμματοφόρα ανακύκλωσης, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες μας. Παράλληλα, ο Δήμος, συμμετείχε ενεργά σε πρόγραμματα ανακύκλωσης ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, οχημάτων, ηλεκτρικών λαμπτήρων, κομποστοποίησης, καθώς και μπαταριών. Σημεία συγκέντρωσης για τα παραπάνω υλικά υπήρχαν σε πολλά σημεία στην πόλη, όπως

Ακόμα ένα άχρηστο νομοσχέδιο, το οποίο δεν έρχεται να δώσει λύση σε κανένα απολύτως πρόβλημα, αλλά να δημιουργήσει κι άλλα, απασχολεί τις τελευταίες ημέρες, τους φίλους και τους ιδιοκτήτες των ζώων συντροφιάς. Ένα νομοσχέδιο, επηρεασμένο καθαρά από τον Αμερικάνικο (ούτε καν Ευρωπαϊκό) τρόπο αντιμετώπισης των κατοικίδιων, ο οποίος μεταξύ άλλων υπαγορεύει πως η στείρωση του σκύλου ισοδυναμεί με υπευθυνότητα από την πλευρά του κηδεμόνα, ενώ αντίστοιχα η μη στείρωση υπονοεί ανευθυνότητα. Αλήθεια σε ποια επιστημονικά δεδομένα στηρίζονται όλα αυτά; Oι πολιτικοί που καταρτίζουν τα νομοσχέδια σχετικά με τα ζώα, έχουν οιαδήποτε επιστημονική κατάρτιση πάνω σε αυτά; Κι αν όχι, συμβουλεύονται επιστήμονες; Σπεύδουν να μας ενημερώσουν για τα πλεονεκτήματα του ευνουχισμού και για την ευζωία που αυτός εγγυάται, όχι μόνο για τα αδέσποτα ζώα, αλλά και για τα οικόσιτα. Πλέον ο καθένας που θέλει να συγκατοικήσει με ένα ζώο, θα είναι υποχρεωμένος να το αγοράσει από κάποιο ελεγχόμενο ση

Μέσα στην ατμόσφαιρα της μνήμης της ένδοξης επανάστασης του 1821, δεν πρέπει να λησμονούμε πως σήμερα θυμόμαστε και τιμούμε επίσης, το μεγαλύτερο μυστήριο της ιστορίας, το γεγονός που άλλαξε την μοίρα της ανθρωπότητας μια για πάντα. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, επισκέπτεται την απλή νεαρή κοπέλα από την Ναζαρέτ, για να της φέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Πως δηλαδή, με θαυμαστό τρόπο αφού ήταν παρθένος, θα συλλάβει στα σπλάχνα της τον Υιό του Θεού, που έρχεται στη γη να φορτωθεί την ανθρώπινη αμαρτία και να δώσει ένα τέλος στην πτώση. Τι είχε η πτωχή παρθένος μέχρι τότε; Πλούτη και δόξα; Υψηλή κοινωνική θέση και καταξίωση στην κοινωνία; Mήπως ανώτερη εκπαίδευση και σοφία; Γιατί ανάμεσα στα δισεκατομμύρια των γυναικών του κόσμου, να επιλεγεί εκείνη για αυτήν την τόσο σημαντική αποστολή; Και γιατί ο Αρχάγγελος την αποκαλεί «Kεχαριτωμένη», ότι ξεχειλίζει δηλαδή από χάρες; Ο Θεός, με το αλάνθαστο κριτήριο του, διαλέγει την αειπάρθενο Μαρία,

Ιδιαίτερη τιμή, υπερηφάνεια και συγκίνηση θα πρέπει να νιώθουν οι Παιανιώτες και οι Παιανιώτισσες για το γεγονός πως ένας από τους σημαντικότερους «ξωτάρηδες» (χωρικούς) της Αττικής, πρόκριτος των Μεσογείων, που μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και πρωτοστάτησε στην προετοιμασία και την έναρξη του Αγώνα στην Αττική, ήταν από το Λιόπεσι, την μετέπειτα Παιανία. Πρόκειται βεβαίως για τον Οπλαρχηγό Γιάννη Ντάβαρη (1775-1866). Οι Μεσογείτες αποτελούσαν ξεχωριστό σώμα υπό την ηγεσία του, έλαβαν μέρος σε πολλά πολεμικά γεγονότα εντός και εκτός Αττικής και συνεισέφεραν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στις πηγές, "εις πράγμα και μετρητά". Σημειώνονται ιδιαίτερα οι μάχες κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Ακρόπολης κατά του Ομέρ Βρυώνη και κατά του Κιουταχή, μεταγενέστερα. Ακόμη, οι εκστρατείες στον Μαραθώνα, στη Βοιωτία, στην Κάρυστο της Εύβοιας και σε πιο μακρυνές περιοχές. Όσο ο καπετάνιος επιχειρούσε στην Αττική είχε συγκροτήσει μια μικρή εξοπλισμένη ομάδα σε κάθε

Η «Βαγγελίστρα». Έτσι αποκαλούν οι ντόπιοι το εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στο γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα από το πηγάδι του Κόκλα στην Παιανία. Ο ναϊσκος που βρίσκεται πολύ κοντά στην οδό Αγίου Θωμά, ανάμεσα στην Αττική Οδό και στη Λ. Λαυρίου, μέσα σε ένα κλειστό περίβολο με πεύκα, σε μια αραιοκατοικημένη περιοχή, ανάμεσα σε δέντρα και σε αγρούς, είναι μονόχωρος της μεταβυζαντινής εποχής, διαστάσεων 8.20 x 4.63 μ., με δίρριχτη στέγη και ημιεξαγωνική αψίδα ιερού, με πολλές ομοιότητες με το παραπλήσιο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα με το οποίο συνδέεται άλλωστε με κοινή λαογραφική παράδοση. Στο εσωτερικό του ναού διατηρούνται τοιχογραφίες σε κακή κατάσταση. Περιμετρικά της εκκλησίας σώζονται ίχνη παλαιότερης τοιχοδομίας, πράγμα που πιθανολογεί το χτίσιμο του ναΐσκου πάνω ή κοντά στα ερείπια παλαιότερου κτίσματος ακαθόριστης χρήσης και χρονολογίας. Το εκκλησάκι ανήκει στην ενορία των Αγίων Αναργύρων, όπου βρίσκο

Πόσο επίκαιρα είναι αυτά τα λόγια: «Σιχάθηκα τέτοια ελευθερία. Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτερία οπού θα γευόμαστε, θα περικαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήση εις τους Τούρκους, άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή και τιμιότητα. Αυτά λείπουν απ’ όλους εμάς, στρατιωτικούς και πολιτικούς. Ο Θεός ας κάμη το έλεός του να μας γλυτώση από τον μεγάλον γκρεμνόν οπού τρέχομεν να τζακιστούμεν…» Ξέρετε σε ποιόν ανήκουν; Συμπεριλαμβάνονται στα απομνημονεύματα του πολύαθλου στρατηγού Μακρυγιάννη, τα οποία γράφτηκαν πριν από σχεδόν δύο αιώνες. Άραγε ο στρατηγός, έβλεπε το μέλλον; Γνώριζε πως θα καταλήξει η Ελλάδα του 21ου αιώνα; Τίποτα από τα δύο. Εξέφραζε απλώς μία κραυγή αγωνίας, για την αχαριστία και την ασέβεια της εποχής του και όπως αποδείχτηκε, απολύτως δικαιωμένη, αφού η Ελλάδα, μπορεί να γλίτωσε πράγματι από τον τουρκικό ζυγό, αμέσως όμως πέρασε κάτω από άλλους ζυγούς, όχι βέβαια τόσο ορατούς, α

Mαζί με την άνοιξη που ενθρονίζεται σήμερα, θα έρθουν και τα πολυαγαπημένα μικρών και μεγάλων, παλαιοτέρων και νεοτέρων, αυτά τα τόσο γοητευτικά πλάσματα, τα χελιδόνια. Μία αξιόλογη δράση, που θα μπορούσε να λάβει χώρα αυτή την εποχή στα δημοτικά σχολεία της Παιανίας και των Γλυκών Νερών, θα ήταν η κατασκευή με απλά αλλά δυσεύρετα για τα χελιδόνια υλικά, όπως είναι ο πηλός, χειροποίητων φωλιών, τις οποίες οι μαθητές θα τοποθετήσουν στη συνέχεια στο σπίτι τους, ή ακόμα και σε δημόσιους χώρους (θα πρότεινα τα δημοτικά κτίρια, για να δώσουμε ένα σπουδαίο παράδειγμα και σε άλλους Δήμους) προσφέροντας στα χελιδόνια έτοιμες κατοικίες, για να συμβάλλουμε με αυτόν τον τρόπο ώστε αυτό το αξιοθαύμαστο είδος να αναπτυχθεί φέτος με περισσότερη ασφάλεια και σιγουριά. Παράλληλα, θα μπορούσε από τους εκπαιδευτικούς να γίνει μία αναφορά στο τι συμβολίζουν τα χελιδόνια και στα μαθήματα που μας παραδίδουν ως ανθρώπινο είδος και ειδικότερα ως Έλληνες που τα τελευταία χρόνια δοκιμάζον

Ο Στίβεν Χόκινγκ, παρότι μιλούσε για ύπαρξη εξωγήινων κτλπ, ήταν ίσως ο μεγαλύτερος κοσμολόγος. Αυτό που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι πως παρά το γεγονός πως δήλωνε άθεος και το διαδίκτυο βρίθει από σχετικές δηλώσεις του, στο βιβλίο του «Το χρονικό του Χρόνου», αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η ανακάλυψη της δημιουργίας του Σύμπαντος θα σημάνει τον τελικό θρίαμβο του ανθρώπινου νου, που είναι να γνωρίσει το νου του Θεού». Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε, είναι πως η επιστήμη της Φυσικής, όπως και κάθε επιστήμη, αποτελεί απλώς ένα βοηθητικό μέσο ως προς την κατανόηση του μεγαλείου της Θεϊκής Κυριότητας. Ο συντομότερος, ασφαλέστερος, θεαματικότερος και ωφελιμότερος όμως δρόμος, είναι ο δρόμος της Πίστεως. Ο πραγματικός πιστός δεν έχει ανάγκη την επιστήμη να του αποδείξει κάτι. Έχει επαρκείς «αποδείξεις» για την παρουσία του Θεού και στη ζωή του και γενικότερα και αυτές του αρκούν.

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τέσσερα (4) ολόκληρα χρόνια παραμένει αποκλεισμένη η οδός Προσηλίου στην Παιανία και το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στους κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο. Στο πλαίσιο της εκτέλεσης του έργου της κατασκευής εσωτερικού δικτύου απορροής ομβρίων υδάτων, η κατασκευάστρια εταιρεία, προχώρησε σε εκσκαφή στη συγκεκριμένη οδό, λίγο αργότερα παρενέβη η αρχαιολογική υπηρεσία λόγω της παρουσίας ευρημάτων στο σημείο και έκτοτε η ολοκλήρωση των εργασίων παραμένει άλυτος γρίφος. Οι αρχαιολόγοι ισχυρίζονται πως εδώ και ένα χρόνο έχει ολοκληρωθεί η δική τους παρέμβαση και πως πλέον, η επαναφορά της κυκλοφορίας στην οδό, είναι στην αποκλειστική ευθύνη και στη διακριτική ευχέρεια της κατασκευάστριας εταιρείας. Το μεγάλο ερωτηματικό που δημιουργείται είναι αν και κατα πόσο, ο Δήμος, σαν επιβλέπουσα αρχή του έργου, ασκεί όλο αυτό τον καιρό, μέ όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους, την απαιτούμενη πίεση, προς όλες τις εμπλεκόμενες

22 ολόκληρα δέντρα θα θυσιαστούν για την κατασκευή πεζόδρομου-ποδηλατοδρόμου στο λόφο Φούρεσι των Γλυκών Νερών, επιβεβαιώνοντας τον κανόνα πως παντού και πάντα, όταν ζυγίζονται επιλογές και παίρνονται αποφάσεις, είναι το πράσινο που υποτιμάται. Αυτή η κατάσταση οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουν μετρηθεί και συγκεκριμενοποιηθεί ποτέ τα οφέλη από το πράσινο στον Δήμο μας, παρά το γεγονός πως μία από τις βασικές αρχές της διοίκησης είναι πως «μπορείς να διαχειριστείς μόνο ό,τι μετράς». Την τελευταία εικοσαετία πάντως, έρευνες που έχουν γίνει, απέδειξαν πως τα οφέλη από το αστικό πράσινο είναι τεράστια και έχουν να κάνουν με την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας, την μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, την βελτίωση της ποιότητας του αέρα, ενώ παράλληλα το αστικό πράσινο ωφελεί τεχνικά, μηχανικά, συγκοινωνιακά, αισθητικά, κοινωνικά, αλλά και οικονομικά, αφού στο Δήμο Περιστερίου πρόσφατα υπολογίστηκε ότι το ετήσιο οικονομικό όφελος από ένα μόνο πεύκο σε

Την ώρα που η κατάσταση με την Τουρκία, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας γίνεται όλο και πιο τεταμένη και επικίνδυνη, οι Έλληνες ασχολούνται με το αποσυντεθειμένο εδώ και δεκαετίες, ελληνικό ποδόσφαιρο. Ακόμα δεν έχουμε αντιληφθεί, πως η τακτική του «δώσε θέαμα στο λαό», συμβάλλει στην εκφυλιστική διαδικασία της σκέψης, δηλαδή της μεγαλύτερης μας δύναμης. Οι καπιταλιστές ποδοσφαιρικοί παράγοντες, οι οποίοι συνδέονται με άρρηκτους δεσμούς με τις κυβερνήσεις, δίνουν στον κόσμο θέαμα, τον φανατίζουν, του αποσπούν το ενδιαφέρον του από τα μεγάλα προβλήματα και του προσφέρουν μία εύπεπτη φαντασμαγορία μαζικής κατανάλωσης. Η συνταγή παλιά και πολλάκις δοκιμασμένη, με επιτυχή (όχι για το λαό) αποτελέσματα. Τι κι αν το προσφερόμενο θέαμα είναι χαμηλής ποιότητας; Ποιος νοιάζεται; Το μόνο που δεν απαιτεί είναι η σκέψη, η οποία ωφελεί να διατηρείται σε ύπνωση. Μια αμφισβητούμενη φάση από ένα ντέρμπι, μετατρέπεται σε γεγονός που μπορεί να συζητιέται για εβδομάδες, σε μια κοινω

Oι σημερινές βραβεύσεις των συμπολιτών μας ελαιοπαραγωγών, «Riza Olive Oil» & «Μεσογειακοί Ελαιώνες», στο πλαίσιο της διεθνούς ενδιαφέροντος έκθεσης «Food Expo», επιβεβαιώνουν για μία ακόμη φορά (καθότι δεν είναι η πρώτη φορά που προϊόν της εταιρείας «Μεσογειακοί Ελαιώνες» διακρίνεται σε μεγάλο γεγονός), την εξαιρετικότητα των καρπών της ευλογήμενης γης της Παιανίας, την τεχνογνωσία και την σκληρή δουλειά των παραγωγών, αλλά και τις σπουδαίες προοπτικές ανάπτυξης, καθώς και τις δυνατότητες που έχουμε ως περιοχή. Από την άλλη, επιβάλλουν να δοθεί επιτέλους η απαιτούμενη βαρύτητα στον πρωτογενή μας τομέα και να κινηθούμε στο εγγύς μέλλον, με ακόμη πιο μεθοδικές και δυναμικές κινήσεις, προς την στήριξη των τοπικών μας παραγωγών και την ανάδειξη των ποιοτικών τους προϊόντων. Θα ήθελα επίσης να σταθώ και σε ακόμη ένα ελπιδοφόρο γεγονός, που έρχεται και αυτό να προστεθεί στον πλουραλισμό νεανικού ταλέντου που υπάρχει στην πόλη μας και στα επιτεύγματα της νέας γενιάς της τοπι

Aπό τις 10 έως τις 12 Μαρτίου θα πραγματοποιείται στο υπερσύγχρονο εκθεσιακό κέντρο «Metropolitan Expo» στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, η 5η Fοοd Expo, με την συμμετοχή 1.275 εκθετών της οργανωμένης λιανικής, του χονδρεμπορίου, της βιομηχανίας τροφίμων και ποτών, των ξενοδοχείων και της μαζικής εστίασης. Ανάμεσα στους περίπου 950 Έλληνες εκθέτες, είναι για πρώτη φορά και ο Δήμος Παιανίας, στο περίπτερο του οποίου εκτίθενται τα σπουδαία προϊόντα της ευλογημένης γης της Παιανίας, το φημισμένο κρασί και το πολυβραβευμένο λάδι της. Κατά τη διάρκεια του μεγάλου αυτού γεγονότος, οι παραγωγοί μας θα έχουν την δυνατότητα με την συμμετοχή τους να προβάλλουν και να προωθήσουν τα προϊόντα τους σε ένα ευρύ και ειδικό αγοραστικό κοινό από όλο τον κόσμο, αφού η Food Expo, έχει καταφέρει σε 5 μόλις χρόνια να αναδειχτεί στο μεγαλύτερο εμπορικό forum για τρόφιμα και ποτά στην Nοτιανατολική Ευρώπη. Οι συμπολίτες μας παραγωγοί που συμμετέχουν είναι οι εξής: Oινοπαραγωγοί: Α

Σαν σήμερα, στις 9 Μαρτίου του 1941, ξεκίνησε η μεγαλύτερη επίθεση του πολέμου του 1940-41, το «σφυροκόπημα» των Ιταλικών δυνάμεων του Μουσολίνι (12 Μεραρχίες), στο επονομαζόμενο «Ύψωμα 731», λίγο έξω από την Κλεισούρα της Θεσσαλίας, επί 15 ολόκληρα μερόνυχτα, (από 9 έως 24 Μαρτίου) με βομβαρδισμούς και συνεχείς επιθέσεις. Σε εκείνο το ύψωμα, είχαν ταμπουρωθεί, σαν σύγχρονοι Σπαρτιάτες έτοιμοι να υπερασπιστούν τις Νέες Θερμοπύλες της Ελλάδος, οι μαχητές 6 συνολικά μεραρχιών του Ελληνικού Στρατού, μεταξύ αυτών και ο προπάππους μου, Ηρακλής Βλάχος, ο οποίος και έπεσε ηρωικά στο σημείο, στις 19 Μαρτίου του 1941 (διαβάστε την ιστορία του πατώντας  εδώ ). Ο προπάππους μου Ηρακλής Βλάχος μαζί με τον παππού μου, Ανέστη Βλάχο Για να αντιληφθούμε τη σφοδρότητα της πολιορκίας, αρκεί να δούμε πως ύψωμα που μέχρι πριν την επίθεση ήταν γεμάτο με δέντρα, μετά τον πολυήμερο και σκληρότατο αγώνα είχε μείνει γυμνό από βλάστηση, τα καταφύγια και τα οχυρώματα είχαν καταστραφεί,

Ήταν Φεβρουάριος του 1978, όταν μιά ομάδα 10 γυναικών από την Παιανία, προσκεκλημένες στο σπίτι της Ειρήνης Αλεξίου, γνώρισαν την τότε Πρόεδρο ΧΕΝ Ελλάδος, Αθηνά Αθανασίου και γοητεύτηκαν από το ήθος και την προσωπικότητά της. Είχαν την ευκαιρία να πληροφορηθούν από τα έμπειρα χείλη της τους σκοπούς και την ιδεολογία της οργάνωσης, καθώς και την παγκόσμια διάστασή της. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου έγιναν οι πρώτες προσπάθειες για την οργάνωση και τη λειτουργία της τοπικής ΧΕΝ, σε ένα μικρό υπόγειο χώρο. Μία μικρή ομάδα εθελοντριών ανέλαβε να εξασφαλίσει και να εξοπλίσει τον χώρο και έτσι τον Ιανουάριο του 1979 λειτούργησε το πρώτο πρόγραμμα.  Στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της ΧΕΝ στην Παιανία, ο στόχος του προγράμματος ήταν η επιμόρφωση της γυναίκας, με γνώσεις, δεξιότητες, επισκέψεις σε χώρους πολιτισμού, που της επέτρεπαν να αναπτύσσεται και να βελτιώνει την κοινωνική της κατάσταση (κοπτική-ραπτική, κέντημα, μαγειρική, ζωγραφική, ιστορία της τέχνης). Η καλλιέργεια του εθελοντι