π. Αυγουστίνος Βλάχος - Fr. Augustine Vlachos

Σκουπίδια: Και μόνο ότι τα αποκαλούμε όλα έτσι και τα αντιμετωπίζουμε ως τέτοια είναι λάθος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για υλικά που είναι πολλαπλώς χρήσιμα. Η ανακύκλωσή τους τροφοδοτεί πολλές επιχειρηματικές μονάδες και μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της απασχόλησης καθώς με το νέο νομικό πλαίσιο στη συγκέντρωσή τους μπορούν να εμπλακούν και οι Δήμοι αλλά και ομάδες πολιτών/συνεταιρισμοί/εγχειρήματα της κοινωνικά αλληλέγγυας οικονομίας. Επιπλέον, όχι μόνο εξοικονομούνται πολύτιμοι πόροι και πρώτες ύλες, αλλά αυτά τα υλικά μπορούν ακόμη να αποδειχτούν προσοδοφόρα. Γι’ αυτό και είναι σημαντική η οργανωμένη διαχείρισή τους. Τι θα μπορούσε να γίνει; Η ανακύκλωση αποτελεί προϋπόθεση και το επόμενο βήμα είναι να διαχωρίζονται τα οργανικά υπολείμματα, το χαρτί, το πλαστικό, το μέταλλο, το γυαλί στην πηγή, δηλαδή ήδη από το σπίτι μας. Φυσικά και απαιτείται από τους Δήμους να διαθέτουν ξεχωριστούς κάδους για κάθε ένα από αυτά τα υλικά. Σε πρώτη φάση και μόνο αυτός ο δια

Στις 13 Ιουλίου του 1965 , στην Αθήνα, ύστερα από μετεγχειρητική μόλυνση, αφήνει την τελευταία του πνοή ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, λόγιος και δάσκαλος του Γένους, ο Φώτης Κόντογλου , ο οποίος συνέδεσε το όνομά του και κόσμησε με την μοναδική του τέχνη ναούς ενός μικρού χωριού στην περιοχή των Μεσογείων, του Λιοπεσίου , της σημερινής Παιανίας . Το μικρό και γειτονικό στην Αθήνα χωριό, έδωσε στον Κόντογλου τη χαρά να ξεκινήσει την σε μεγάλη κλίμακα δημιουργία του στην εκκλησιαστική ζωγραφική και συνδέθηκε με όλη του την καλλιτεχνική παραγωγή. Η συνάντηση του με το Λιόπεσι και τους κατοίκους του έγινε κάπως τυχαία. Ο σύζυγος της αδερφής του ήταν οικονομικός έφορος με έδρα το Κορωπί και στενές σχέσεις με την Παιανία. Έτσι όταν παρουσιάστηκε η ανάγκη για εικονογράφηση του μέγαλου ναού της Ζωοδόχου Πηγής τους σύστησε τον ζωγράφο με το σπουδαίο ήδη όνομα στην Αθήνα. Οι κάτοικοι, οι ιερείς, οι προύχοντες και το εκκλησιαστικό συμβούλιο, παρά τις αντιλήψεις της εποχής, με χάρα ανέ