π. Αυγουστίνος Βλάχος - Fr. Augustine Vlachos

Η προστασία της ανθρώπινης ζωής, της υγείας και της περιουσίας των πολιτών, θα πρέπει να αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες κάθε Δήμου στο πλαίσιο της κοινωνικής του αποστολής, αλλά και υποχρέωσή του ως δύναμη πολιτικής προστασίας. Οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, οι κρίσεις και οι καταστροφές, είτε φυσικές είτε προκαλούμενες από τον άνθρωπο, παρουσιάζουν έξαρση στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια κι αυτό είναι κάτι που πρέπει ωποσδήποτε να μας θέτει σε εγρήγορση. Bάσει της κείμενης νομοθεσίας, oι Δήμοι, υποχρεούνται να μεριμνούν για την εξασφάλιση της αναγκαίας οργάνωσης και υποδομής των υπηρεσιών τους, προκειμένου να είναι ικανές για τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων πολιτικής προστασίας, να συντονίζουν και να επιβλέπουν τα μέτρα για την πρόληψη, ετοιμότητα, αντιμετώπιση και αποκατάσταση των καταστροφών, να διαθέτουν το απαραίτητο δυναμικό και τα μέσα για την αντιμετώπιση των καταστροφικών φαινομένων, να διαθέτουν συντονιστικό τοπικό όργανο στην έδρα τους και γενικότερα

Έφτασε πάλι η πιο αγαπημένη περίοδος για τους κατοίκους της Παιανίας, η περίοδος που τιμάται με λαμπρό τρόπο και πανηγυρικές εκδηλώσεις, των οποίων οι ρίζες χάνονται στο βάθος των αιώνων, ο Πολιούχος της, Άγιος Αθανάσιος ή «Μάη-Θανάσης» όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τον Μεγάλο αυτό φωστήρα της Ορθοδοξίας οι γηγενείς, λόγω του εορτασμού του τον ομώνυμο μήνα. Αρχικά θα πρέπει να αναφέρουμε, π ως ορθώς τιμάται στην πόλη στις 2 Μαίου η μνήμη του Αγίου Αθανασίου, μιας και σύμφωνα με τον Κώδικα των Καυσοκαλυβίων και το δίστιχο του Λαυριωτικού Κώδικα (Ι 70), είναι η ιστορικά αποδεδειγμένη ημερομηνία της κοιμήσεως του και όχι της ανακομιδής των λειψάνων του, που για το γεγονός αυτό δεν έχουμε την παραμικρή ιστορική αναφορά.   Αξιοσημείωτο είναι επίσης, ότι και όλη η ανέκδοτη ποιητική υμνολογία κατά την 2α Μαΐου, περιστρέφεται στην ετήσια μνήμη του και όχι στην ανακομιδή των λειψάνων του, για την οποία ούτε απλή αναφορά δεν γίνεται .  Η Εκκλησία μας, θέλοντας να «αδελφώσει» την μνήμη

H ευλογημένη Μεσογείτικη γη, μέσα σε όλα τα καλά που την προίκισε ο Θεός, αξιώθηκε να αναδείξει έναν Άγιο, ο οποίος λαμπρύνει με την παρουσία του το αγιολογικό στερέωμα της εκκλησίας μας. Τον Όσιο Τιμόθεο Επίσκοπο Ευρίπου, ιδρυτή της Ιεράς Μονής Πεντέλης. Ό Όσιος Τιμόθεος, γεννήθηκε στον Κάλαμο Αττικής το 1510. Το αρχικό του όνομα ήταν Τάσος Καλαμιώτης. Αφού διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα στην γενέτειρά του από κάποιον σχετικά μορφωμένο κληρικό, συνέχισε τις σπουδές του στην Αθήνα, με έξοδα πιθανότατα του επισκόπου Ωρεών που ήταν ο πνευματικός του. Αποφασίζοντας να ιερωθεί, εκάρη μοναχός, λαμβάνοντας το όνομα Τιμόθεος, και ορίσθηκε διάκονος, ίσως και γραμματέας του επισκόπου Ωρεών, τον οποίο στη συνέχεια διαδέχθηκε. Αργότερα προήχθη σε μητροπολίτη Ευρίπου. Ασκητικός και αφιλοχρήματος στην προσωπική του ζωή, ο Τιμόθεος προάσπισε με σθένος τα υλικά συμφέροντα και την περιουσία της μητροπόλεως του. Προσπαθώντας να προστατεύσει το χωριό Πολιτικά από τις αρπακτικές διαθέσεις τη

Παράλληλα με τους Γιώργηδες και τις Γεωργίες, (να είναι όλοι τους καλά και να έχουν υγεία και ευτυχία) αύριο έχουν την τιμητική τους και δύο από τα πολλά βυζαντινά μνημεία της Παιανίας, τα οποία είναι αφιερωμένα στον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο. Άγιος Γεώργιος του Σκληπιού Το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου του «Σκληπιού» βρίσκεται νοτιοανατολικά της Παιανίας, μεταξύ του λόφου του Προφήτη Ηλία και της Λεωφόρου Λαυρίου από την οποία απέχει 100 μόλις μέτρα. Ανήκει στην ενορία της Χριστού Γεννήσεως. Είναι μονόχωρος τρουλαίος ναός με διαστάσεις 4, 25 x 7, 25 περίπου, κτισμένος ως ένα σημείο με αρχαίo οικοδομικό υλικό. Με το ίδιο υλικό έγιναν και οι μεταγενέστερες προσθήκες. Τα χαρακτηριστικά του ναού τοποθετούν το κτίσμα κατά τους χρόνους της α περιόδου της Τουρκοκρατίας. Οι τοιχογραφίες του δεν μπορούν να χρονολογηθούν πριν τις αρχές του 19ου αιώνα. Φαίνεται ότι πάνω και γύρω από τον τωρινό ναΐσκο, υπήρχαν παλαιότερα κτίσματα, όπως φανερώνει η παρουσία αρ

Κάθε χρόνο, ημέρες σαν και τη σημερινή, που έχει οριστεί ως «Ημέρα της Γης», ακούμε και διαβάζουμε διάφορους μακρόσυρτους λόγους για την προστασία του περιβάλλοντος και γιατί αυτή είναι κρίσιμη και σημαντική. Εγώ θα περιοριστώ σε λίγα και ουσιαστικά, όχι για να πρωτοτυπήσω ή γιατί πιστεύω πως όσα ακούγονται και γράφονται δεν είναι σωστά κι αληθινά, αλλά γιατί πιστεύω βαθύτατα πως η προστασία του περιβάλλοντος και η ποιότητα ζωής, θα πρέπει να είναι ευθύνη και προνόμιο ταυτόχρονα, για όλους μας. Το να προστατέψουμε τον πλανήτη και το μέρος που ζούμε και να τα διατηρήσουμε για τις επόμενες γενιές, δεν είναι κατί σύνθετο και πολύπλοκο για να του προσδίδουμε τέτοιο χαρακτήρα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απλό, λογικό και ουσιώδες από το να ενεργούμε οικολογικά για να ζούμε εμείς καλά και οι απόγονοι μας ακόμα καλύτερα.  Πως μπορούμε να συμβάλλουμε στην επίτευξη του παραπάνω στόχου; Θα αναφέρω μερικούς τρόπους που μπορούν να έχουν εύκολη και άμεση εφαρμογή και από τον Δήμο Παιανίας, αλλά κ

Αν επιδιώκουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη στον Δήμο Παιανίας, ζωτικής σημασίας προτεραιότητα μας θα πρέπει να αποτελέσει η διατήρηση και η ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα, η οποία συμβάλλει στην ανάπτυξη των παραγωγικών δραστηριοτήτων, τονώνει την τοπική μας οικονομία, ενισχύει τη συνοχή της τοπικής μας κοινωνίας, συμβάλλει στη διαφύλαξη του φυσικού τοπίου και στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Στον Δήμο μας το πιο σημαντικό κομμάτι της πρωτογενούς παραγωγής αποτελεί η αμπελουργία, αλλά υπάρχει δραστηριοποίηση και στην ελαιοκομία, τη μελισσοκομία και την κτηνοτροφία. Παράλληλα έντονη δραστηριότητα υπάρχει και στον δευτερογενή τομέα με οινοποιεία, συσκευαστήρια/τυποποιητήρια ελαιολάδου, καθώς και επιχειρήσεις μεταποίησης τροφίμων ζωικής προέλευσης. Προκειμένου η αγροτική γη να παραμείνει αδόμητη, να συνεισφέρει περιβαλλοντικά και παραγωγικά, να έχει αρμονική σύνδεση με την λειτουργία του Κέντρου και να συμβάλλει στην τοπική οικονομία, θα πρέπει να πραγματοποιηθούν

Διάβαζα σήμερα ένα άρθρο για την νεότερη ηλιακά Δήμαρχο στην Ελλάδα, την Μαρία Κακαλή, η οποία διάγει το 31ο έτος της ηλικίας της και είναι Δήμαρχος του Άη Στράτη, ενός νησιού στο Βορειοανατολικό Αιγαίο. Εξελέγη για πρώτη φορά δημοτική σύμβουλος το 2010, σε ηλικία δηλαδή 23 ετών(!), το 2013 διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και το 2014, σε ηλικία 27 ετών, η τοπική κοινωνία την εξέλεξε Δήμαρχο. Αναμφίβολα εντυπωσιακό για τα δεδομένα της χώρας μας. Ασυναίσθητα πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη, αν θα δούμε πότε μία νέα ή έναν νέο ηλικιακά Δήμαρχο στην Παιανία. Είναι όμως αυτό τελικά το μεγάλο διακύβευμα σήμερα;  Kατά την ταπεινή μου άποψη, το πρόβλημα στον Δήμο Παιανίας, δεν εντοπίζεται στην αντιμετώπιση του συνόλου της τοπικής κοινωνίας προς τους νέους ανθρώπους που ασχολούνται με τα κοινά, αλλά στο πως αντιμετωπίζουν οι ίδιοι οι νέοι άνθρωποι, την αυτοδιοίκηση, την πολιτική και τα κοινά στον τόπο μας. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι νέοι άνθρωποι στον Δ

Τη δυνατότητα συμμετοχής, για πρώτη φορά, Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πολιτών, τοπικών κοινωνικών και παραγωγικών φορεών, στην ενεργειακή μετάβαση σε καθαρές μορφές ενέργειας, δίνει ο νόμος 4513 του 2018, ο οποίος ψηφίστηκε πρίν από περίπου δυο μήνες από την Βουλή. Τι σημαινει αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι πλέον, Δήμοι, αλλά και απλοί πολίτες και  συλλογικότητες, θα μπορούν να δραστηριοποιηθούν στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, να ωφεληθούν οικονομικά και να ωφελήσουν και το περιβάλλον. Οι Ενεργειακές Κοινότητες, αποτελούν δηλαδή με λίγα λόγια, ένα σοβαρό και ίσως σωτήριο αναπτυξιακό και όχι μόνο εργαλείο, στα χέρια των τοπικών κοινωνιών. Πάμε να δούμε τι ακριβώς είναι οι Ενεργειακές Κοινότητες: Μία Ενεργειακή Κοινότητα είναι αστικός συνεταιρισμός με αποκλειστικούς σκοπούς την προώθηση της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και καινοτομίας στον ενεργειακό τομέα, την αντιμετώπιση της ενεργειακής ένδειας και την προαγωγή της ενεργειακής αειφορίας, την π

Mαζευτήκαν οι ισχυροί της γης, αυτές οι μαριονέτες του σκότους, που αποφασίζουν ποιος θα ζήσει, ποιος θα πεθάνει και ποιος θα μετατραπεί σε ζωντανό-νεκρό βιώνοντας την επίγεια κόλαση της ανέχειας, εκείνοι που έχουν συγκεντρώσει όλο τον παγκόσμιο πλούτο και με τη δύναμη που αυτός τους δίνει, παίρνουν το κεφάλι όποιου τολμήσει να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια τους και αποφάσισαν να χτυπήσουν το νέο «κακό παιδί» που δημιουργήσαν μέσω της προπαγάνδας τους, τη Συρία του Άσαντ. Η γιαγιά μου, όταν ήμουν μικρός μου έλεγε: «Να θυμάσαι ότι σε αυτό τον κόσμο, στον ουρανό, στη γη και στη θάλασσα, από πάντοτε, ο μεγάλος τρώει το μικρό, ο ισχυρός τρώει τον αδύναμο». Συμβαίνει στη θάλασσα, όπου η φάλαινα τρέφεται με πιο μικρά ψάρια. Συμβαίνει στον ουρανό, όπου ο αετός τρώει τα μικρότερα πουλιά κι αυτά με τη σειρά τους τρέφονται από έντομα. Συμβαίνει και στη γη, όχι μόνον με το κυνήγι του λιονταριού και της τίγρης, αλλά και μεταξύ των ανθρώπων, όπου οι δυνατοί της γης χρησιμοποιούν για τον