π. Αυγουστίνος Βλάχος - Fr. Augustine Vlachos

Είναι πραγματικά ασύγκριτες σε σύλληψη οι παραβολές του Ευαγγελίου. «Ταύτα πάντα ελάλησεν ο Ιησούς εν παραβολαίς τοις όχλοις και χωρίς παραβολής, ουκ ελάλει αυτοίς» , μας λέει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος. Δηλαδή: «Mε παραβολές δίδασκε ο Ιησούς τα πλήθη και χωρίς παραβολή, τίποτε δεν δίδασκε σ' αυτούς» . Και πράγματι, οι υπέροχες ευαγγελικές παραβολές, χρησιμοποιήθηκαν από Τον Χριστό, για ν' αντιλαμβάνονται πληρέστερα και ευκολότερα οι άνθρωποι το περιεχόμενο της θείας διδασκαλίας. Μία τέτοια παραβολή θ' ακούσουμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της αυριανής ημέρας. Κι είναι ομολογουμένως επίκαιρη και χαρακτηριστική η παραβολή αυτή, η παραβολή του σπορέως . Επίκαιρη μεν, διότι η εποχή του φθινοπώρου την οποία ήδη διανύουμε, είναι κυρίως η εποχή της σποράς των χωραφιών και συγχρόνως, στις εκκλησίες, στα κατηχητικά, στις συνάξεις, η σπορά του θείου λόγου λαμβάνει νέα ένταση για τη νέα χειμερινή περίοδο. Χαρακτηριστική δε, γιατί την ερμηνεύει ο ίδιος ο Χριστός. Ο σπόρος, θ' ακούσουμε

Πόσα έχει να μας πει το αυριανό ευαγγελικό ανάγνωσμα, σχετικά μ' αυτό για το οποίο σπαταλάμε όλη μας τη ζωή στην προσπάθεια να το εξηγήσουμε και να το δικαιολογήσουμε. Αναφέρομαι φυσικά στο μυστήριο του θανάτου. Μία πένθιμη συνοδεία, έβγαινε απ' την πόλη της Γαλιλαίας Ναΐν. Ένας νέος άνθρωπος, μονάκριβος γιος μίας χήρας μητέρας, μεταφέρετο στον τόπο ταφής του. Η καρδιά της πονεμένης μάνας σπάραζε και τα μάτια της έχυναν συνεχώς δάκρυα απ' το σκληρό χτύπημα που της επέφερε ο θάνατος του παιδιού της. Συγγενείς και φίλοι συμμερίζονταν τον πόνο της. Την ίδια ώρα, μία άλλη συνοδεία, είχε πάρει τον δρόμο προς την Ναΐν: Ο Χριστός, οι μαθητές Του και κόσμος πολύς, καταγοητευμένος απ' τη θεία διδασκαλία. Στην είσοδο της πόλης πραγματοποιήθηκε η συνάντηση. Η συνάντηση του θανάτου και της Ζωής. Ο Χριστός, λυπήθηκε την πονεμένη μητέρα. Της συνέστησε να μην κλαίει. Κι ευθύς αμέσως, με την εξουσία που έχει επί του θανάτου, είπε: «Νεανίσκε, σοι λέγω, εγέρθητι!» . Και ακούγοντας ο νέος

Το μεγάλο κι ανεξάντλητο θέμα, που στις μέρες μας ίσως φαντάζει τετριμμένο, το θέμα της αγάπης, αγγίζει για μία ακόμη φορά ένα ευαγγελικό ανάγνωσμα, αυτό που θ' ακούσουμε αύριο στην εκκλησία. Κι είναι πραγματικά εκπληκτικό, πως το Ευαγγέλιο Του Χριστού, αποκαλύπτει κάθε φορά και μία νέα πτυχή αυτού του θέματος! Ο Χριστός λοιπόν, που είναι και η έκφραση και η ενσάρκωση της Αγάπης, μας μιλά για την αγάπη των ανθρώπων προς τους ανθρώπους, των αδελφών προς τους αδελφούς. Μιλά για την αγάπη μ' έναν τρόπο νέο και αποκαλυπτικό. Για πρώτη φορά, η αγάπη, λαμβάνει μία τόσο τέλεια και ολοκληρωμένη μορφή. Κανείς ποτέ άνθρωπος, δεν συνέλαβε την ιδέα μίας τόσο τέλειας αγάπης. Μόνον απ' τα χείλη Του Θεού ήταν δυνατόν ν' ακουστεί αυτός ο ορισμός της. Θα προσπαθήσω ν' αποδώσω αυτά που λέει ο Κύριος με απλά λόγια: «Eάν αγαπάτε μόνο εκείνους που σας αγαπούν, ποιά εύνοια σας ανήκει απ' Τον Θεό; Καμία. Γιατί αυτή τη συμπεριφορά, επιδεικνύουν και οι αμαρτωλοί. Εάν πάλι κάνετε το καλό