Θες θαύματα; Δες την Χαναναία

Φως χύθηκε μέσα στην θλιμμένη καρδιά της ειδωλολάτρισσας γυναίκας από την Χαναάν της σημερινής Παλαιστίνης, όταν έμαθε πως ο Μεγάλος Διδάσκαλος, βρισκόταν κοντά στα σύνορα της δικής της χώρας. Είχε ακούσει τόσα για την θαυματουργική Του δύναμη, για την απέραντη καλοσύνη, για την Αγάπη Του. Θα τρέξει να Του πει όλο της τον πόνο, θα τον ικετεύσει ταπεινά:

«Kύριε, απόγονε του Δαβίδ, λυπήσου με! Το κορίτσι μου έχει δαιμόνιο και υποφέρει αφάνταστα!».

Η φωνή της πνίγεται από τους λυγμούς. Απ' τα μάτια της τρέχουν ποτάμι τα δάκρυα. Μα τι περίεργο! Καμία προσοχή. Ο Κύριος συνεχίζει την πορεία Του, λες και δεν δίνει καμία σημασία στην πονεμένη μητέρα. Μα τόσο σκληρός και άκαρδος είναι τελικά;

Οι μαθητές, συγκινημένοι από το θέαμα της καημένης της γυναίκας, λυγίζουν. Μπαίνουν στη μέση. Παρακαλούν τον Δάσκαλό τους να την ακούσει, να την σπλαχνιστεί, γιατί από τις σπαρακτικές της φωνές, κόσμος πολύς θα μαζευτεί. Μα ο Κύριος, που γνώριζε την μεγάλη της Πίστη κι ήθελε να την επιβραβεύσει, φαινόταν πως αδιαφορούσε για τις κραυγές της.

«Είμαι σταλμένος από Τον Πατέρα Μου για τα χαμένα πρόβατα του Ισραήλ», τους απαντά.

Η δύστυχη μητέρα το ακούει. Γνωρίζει πολύ καλά πως εκείνη δεν είναι από τον εκλεκτό λαό Του Θεού. Είναι μία ξένη. Μία Χαναναία. Ειδωλολάτρισσα. Όμως δεν απελπίζεται. Όσο φαίνεται ότι ο Κύριος αδιαφορεί, τόσο εκείνη τον πλησιάζει περισσότερο. Πέφτει ευλαβικά μπροστά στα πόδια Του:

«Κύριε, βοήθησέ με!», τον παρακαλεί θερμά.

«Δεν είναι σωστό να παίρνει κανείς το ψωμί των παιδιών και να το πετά στα σκυλάκια», ακούγεται επιβλητική η φωνή του Κυρίου.

«Ναι Κύριε, όμως και τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των αφεντικών τους», του απαντά. Τι ταπείνωση!

Η δοκιμασία είχε φτάσει στο τέλος της. Είχε έρθει η ώρα να επιβραβευτεί η μεγαλειώδης της Πίστη, η επιμονή της. Αξιώνεται να ακούσει παρήγορη, γεμάτη αγάπη, στοργή και συμπάθεια τη Θεία Φωνή:

«Ω γυναίκα! Είναι μεγάλη η Πίστη σου! Ας γίνει όπως θέλεις!».

Και το θαύμα έγινε! Η κόρη της Χαναναίας, βρήκε την απαλλαγή από το δαιμόνιο, βρήκε την υγεία της, από εκείνη κιόλας την στιγμή.

Από εκείνη την ημέρα, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι έχουν παρελάσει πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Κι όμως, κάθε φορά που ακούγεται αυτή η ευαγγελική περικοπή, όπως θα γίνει και κατά την αυριανή Θεία Λειτουργία, ζωντανεύει μέσα στις ψυχές ο περίφημος αυτός διάλογος, ανάμεσα στον Θεάνθρωπο και στη Χαναναία γυναίκα, για να μας πει κάτι πολύ σπουδαίο, αλλά και τόσο επίκαιρο αυτή την περίοδο:

Θέλεις κι εσύ να βλέπεις θαύματα στη ζωή σου; Μάθε να πλησιάζεις ταπεινά, καρτερικά, με Πίστη θερμή και φλογερή, με απόλυτη εμπιστοσύνη Τον Θεό. Να Του λες όλα τα προβλήματά σου. Από τη δυσκολία που μπορεί να συναντήσεις στον εργασιακό σου χώρο, στον καθημερινό σου αγώνα, μέχρι την αρρώστια που απειλεί σήμερα ολόκληρη την ανθρωπότητα. Μάθε να Του τα αναφέρεις όλα, ο,τι σε απασχολεί. Και μην απογοητεύεσαι αν δεν γίνεται γρήγορα αυτό που ζητάς. Εσύ να παρακαλείς με επιμονή και να περιμένεις. Απάντηση θα πάρεις. Όπως πήρε και η Χαναναία.

Καλή αυριανή σε όλες και όλους!