Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 2021: Αφιερωμένη στις γενναίες αγωνίστριες της Επαναστάσεως

8 Mαρτίου 2021. Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Στην Ελλάδα, που εορτάζει τα 200 χρόνια από την κήρυξη του απελευθερωτικού αγώνα, θεωρώ πως η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, θα πρέπει να αφιερωθεί συμβολικά, σε όλες εκείνες τις ηρωίδες, μάνες, γυναίκες κι αδελφές της τετρακοσάχρονης τουρκικής σκλαβιάς, που κράτησαν ανάμμενο τον πυρσό της Πίστης και τον μετέδωσαν από γενιά σε γενιά, τότε που όλα «τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκων' η σκλαβιά».

Στις γενναίες αγωνίστριες της Επαναστάσεως, που κράτησαν άσβεστη κι ακοίμητη τη φλόγα της αγάπης για τη λευτεριά. Στις γυναίκες της Κρήτης και του Μωριά, των νησιών, της Ηπείρου, της Ρούμελης, της Μακεδονίας και της Κύπρου.

Στην Αγία Φιλοθέη Μπενιζέλου, στην Μαντώ Μαυρογένους, στην Μπουμπουλίνα, στην Καρατάσαινα, στην Μόσχω Τζαβέλλα, στην Χαρίκλεια Δασκαλάκη, στην Δέσπω Μπότση, στις Σουλιώτισσες και σε τόσες και τόσες άλλες, γνωστές και λιγότερο γνωστές, μπαρουτοκαπνισμένες μορφές, ψυχές ωραίες, ατρόμητες, αλύγιστες, λουσμένες μέσα στο φως της αθανασίας και της δόξας.

Τι θα είχαν άραγε να πουν στις σημερινές Ελληνίδες, τι θα τις συμβούλευαν; Βάλτε αυτί και αφουγκραστείτε προσεκτικά. Κάποιος αντίλαλος, από κάποιες γνώριμες φωνές, φτάνει ως τα σήμερα:

«Ελληνίδες του 2021, μη μας ξεχνάτε. Θυμηθείτε πως εμείς, από αγάπη στον Θεό και την πατρίδα, θυσιαστήκαμε. Για να ζείτε εσείς ελεύθερες και χαρούμενες. Για εσάς είναι πλέον η χαρά της ζωής. Όμως δεν θα την βρείτε εκεί που τάχα λένε όσοι δεν ξέρουν τι θα πει ιδανικό, Πίστη, πατρίδα, αγάπη στον Χριστό και στην Ελλάδα. Ακούστε κι εμάς, αν πιστεύετε πως κάτι μας χρωστάτε. Η αληθινή ευτυχία, έχει το θρόνο της βαθιά μέσα στην καρδιά του κάθε ανθρώπου. Και είναι καρπός κόπου και αγώνα. Όποιος αγωνίζεται να κατακτήσει την αρετή, την τιμιότητα, τον εσωτερικό πλούτο, εκείνος είν' αλήθεια πλούσιος, ευτυχισμένος. Το ίδιο ισχύει και με την Ελευθερία. Κι αυτή μέσα στην καρδιά έχει τις ρίζες της. Την καρδιά την λεύτερη απ' την κακία και τα πάθη και κάθε τι που δεσμεύει, λερώνει, τυφλώνει. Κι όταν η καρδιά είναι λεύτερη, τότε οι άνθρωποι χαίρονται και την άλλη, την εθνική ελευθερία.

Εμείς γι' αυτά τα ιδανικά παλέψαμε χρόνια και χρόνια κι αγωνιστήκαμε και χύσαμε το αίμα μας, αψηφώντας τη ζωή μας, για να ζήσουν αυτά τα ιδανικά και να παραδοθούν σε εσάς, τις κόρες μας κι αδελφές μας. Είναι η κληρονομιά που σας παραδίδουμε. Κρατήστε τη, αυξήστε τη, μεταδώστε τη, στα παιδιά σας, στα εγγόνια σας, στις φίλες σας. Προς Θεού, μην αμελήσετε να τη φυλάξετε αμόλευτη κι ανέγγιχτη από όσους την επιβουλεύονται. Απ' όσους θέλουν να την εξαφανίσουν».

Αν δεν ακούτε αυτή τη φωνή, Ελληνίδες του σήμερα, σκύψτε στο χώμα, το χώμα το ελληνικό, σε όποια γωνιά της ελληνικής γης κι αν ζείτε. Το χώμα αυτό, είναι ποτισμένο με το αίμα αυτών των γυναικών, δείγμα της θυσίας τους και απόδειξη της προσφοράς τους. Βαστάει η καρδιά σας όλο εκείνο το αίμα που χύθηκε και πότισε το χώμα που πατάτε να πάει χαμένο;;

Aυτό το χώμα, σκύβει ευλαβικά όλος ο ελληνισμός και το φιλάει, ευγνωμονώντας όλες εκείνες τις μορφές τις ηρωικές κι αγαπημένες. Αντικρύζει τη θωριά τους, ακούει τα μηνύματά τους, αναλογίζεται τους αγώνες και τη θυσία τους και τους δίνει την ιερά υπόσχεση, να μην επιτρέψει, ο τιμημένος τους αγώνας να πάει χαμένος.