«Σαν την ανεμώνη..» Καλό μήνα!

Το χώμα της στάθηκε το πρώτο εμπόδιο. Το ξεπέρασε. Το θερμόμετρο πρόσφατα κατέβηκε υπό το μηδέν, το χιόνι παχύ σκέπασε τα πάντα, ο παγος την απείλησε, ο παγωμενος βοριάς την μαστίγωσε. Άντεξε. Τα αγριόχορτα ολόγυρα πήγαν να την πνίξουν. Τα νίκησε. Και τώρα, φορώντας την κατακόκκινη στολή της, γιορτάζει τη νίκη της. Αυτή η άγρια ανεμώνη, είναι λες και έχει φωνή και μας μιλάει για το θρίαμβο της ζωής.

Όταν ακόμη και ο βράχος θρυμματίζεται από την αδιάκοπη συστολή και διαστολή, κάτω από του πάγου το σαβάνωμα και του ήλιου το πύρωμα, αυτή η μικρή και αδύναμη, μα ολοζώντανη ανεμώνη, αποδεικνύεται εκπληκτικά ανθεκτική. Όταν ακόμη και ο πεσμένος γέρο-έλατος σαπίζει και είναι αδύνατον να αποφύγει της υγρασίας και της ομίχλης την ύπουλη φθορά, η μικρή, αδύνατη ανεμώνη, νικάει και χαμογελά πάνω από τους νικημένους: Το χώμα, το χιόνι, το βοριά, τ' αγριόχορτα.

Αυτή την εικόνα-σύμβολο επέλεξα για να σας ευχηθώ καλό μήνα, έτσι για να μας θυμίζει πως είμαστε ζωντανοί και είμαστε ασύγκριτα πιο ζωντανοί από την ανεμώνη του δάσους. Έχουμε ζωντανές σωματικές δυνάμεις, έχουμε ζωντανές πνευματικές και ψυχικές δυνάμεις. Είμαστε ένα ολοζώντανο σώμα και μία ψυχή, όχι απλώς ζωντανή, αλλά αθάνατη.

Καλέστε λοιπόν στα όπλα όλες τις δυνάμεις της ψυχής και του σώματος, στον μεγάλο αγώνα της ζωής, από τον οποίο πρέπει κάθε στιγμή να βγαίνουμε θριαμβευτές. Εναντια στο χώμα που μας καταπλακώνει και ασφυκτιούμε, ενάντια στα αγριόχορτα που θέλουν να μας λυγίσουν, ενάντια στην παγωνιά της αδιαφορίας και στον βοριά που πνέει και γυρεύει να ναρκώσει και να νεκρώσει την ψυχή και το σώμα μας.

Σαν την ανεμώνη! Καλό μήνα, καλή άνοιξη! Φυσική, ψυχική, πνευματική!