Tα βλέπει και τα γνωρίζει όλα

To σπίτι είναι πλημμυρισμένο από κόσμο μέχρι έξω. Αδύνατον να χωρέσουν κι άλλοι. Ο ενθουσιασμός του κόσμου είναι στα ύψη. Ξανάρθε στην πόλη τους, την Καπερναούμ, ο Μεγάλος Διδάσκαλος. Τέσσερις άνδρες, κρατώντας ένα κρεββάτι μ' έναν παράλυτο, βιάζονται να πλησιάσουν. Μα που.. Κανείς δεν παραμερίζει. Κανείς δεν είναι πρόθυμος να τους διευκολύνει.

Για μία στιγμή, εξαφανίζονται οι άνθρωποι αυτοί που με τόση λαχτάρα ζητούσαν να πλησιάσουν τον Διδάσκαλο. Άραγε κουράστηκαν και υποχώρησαν;

Ξαφνικά, τα μάτια όλων καρφώνονται στη στέγη. Κάτι τριξίματα τους τράβηξαν την προσοχή. Τι συμβαίνει λοιπόν; Ένα μέρος της έχει ξεσκεπαστεί κι από 'κει σιγά-σιγά κατεβαίνει το κρεββάτι με τον παράλυτο. Μπροστά σε τούτη την πίστη, ο Κύριος στέκει με θαυμασμό, με συγκίνηση. Πως να μην την επιβραβεύσει;

«Παιδί μου, οι αμαρτίες σου είναι συγχωρημένες», ακούγεται η φωνή Του.

Ανάμεσα στο πλήθος, βρίσκονταν και μερικοί Γραμματείς. Αυτοί τότε αγανακτούν κι αναρωτιώνται, ο καθένας όμως από μέσα του, μυστικά: «Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες εκτός από Τον Θεό;».

Ο Χριστός όμως, ως Παντογνώστης, γνωρίζει και τις πιο απόκρυφες σκέψεις. Γυρίζει λοιπόν προς το μέρος τους και τους λέει: «Τι είναι ευκολότερο; Να πω στον παράλυτο συγχωρούνται οι αμαρτίες σου ή σήκω, πάρε το κρεββάτι σου και περπάτα;».

Και γυρνώντας στον παράλυτο, του λέει: «Σήκω επάνω, πάρε το κρεββάτι σου και πήγαινε σπίτι σου». Την ίδια κιόλας στιγμή, τα πόδια του μέχρι πρότινος παράλυτου στερεώνονται, τα χέρια του δυναμώνουν. Το θαύμα είναι γεγονός, αφήνοντας σ' όλο το παρευρισκόμενο πλήθος, αλλά και σε εμάς που θ' ακούσουμε αυτή την ευαγγελική περικοπή αύριο στις εκκλησίες, να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Και είναι τόσα πολλά..

Αλήθεια, πως κατάλαβε ο Χριστός τι συλλογίζονταν οι Γραμματείς; Ούτε λέξη δεν είπαν. Κι όμως για τον Κύριο ήταν όλες τους οι σκέψεις ανοιχτό βιβλίο μπροστά Του. Ποσες φορές κι εμείς, ξεγελάμε τον εαυτό μας μας με την ιδεά ότι είμαστε ολομόναχοι, δεν μας βλέπει και δεν μας ακούει κανείς κι επομένως μπορούμε να κάνουμε ή να σκεφτούμε ό,τι θέλουμε;

«Ποιος θα με πάρει είδηση;» Ποιος; Ο Παντογνώστης. Εκείνος που είναι πανταχού παρών. Παρακολουθεί τις σκέψεις μας και τις πιο απόκρυφες πράξεις μας. Τα γνωρίζει όλα. Όλα όμως.

Αν είχαμε την δυνατότητα να βλέπουμε με τα σωματικά μας μάτια, να είναι πάντοτε ο Κύριος κοντά μας, πως θα φερόμασταν; Ας μάθουμε λοιπόν έτσι να ζούμε, έχοντας πάντοτε ζωντανή μέσα στην ψυχή μας την παρουσία Του Θεού.

Καλή αυριανή σε όλες και όλους!