Κάθε 19η του Μάη..

Kάθε 19η του Μάη, ξανάνοιγει μέσα μου η αιμάσσουσα πληγή. Ζωντανεύει η ανελέητη καταδίωξη, ο ξεριζωμός και η εξόντωση. Ηχεί στ' αυτιά μου το σπαρακτικό κλάμα των βρεφών που αρπάχτηκαν βίαια από την μητρική αγκαλιά. Τα ουρλιαχτά των γυναικών που βιάστηκαν. Οι κραυγές των ανδρών που βασανίστηκαν. Προβάλλει μπροστά μου θλιμμένη η Παναγία Σουμελά, να θρηνεί για το φρικτό έγκλημα. Για τον απάνθρωπο αφανισμό 353.000 Ποντίων. Για την Γενοκτονία.

Πρόσφατα και ορθώς, έστω και σε πολιτικό επίπεδο, έγινε λόγος από τον Αμερικανό Πρόεδρο για Γενοκτονία των Αρμενίων. Καιρός λοιπόν ν' αρχίσει να γίνεται λόγος, με δεσμευτικό αυτή την φορά τρόπο και για τους 500.000 Ορθόδοξους Σύριους, για τους 350.000 Ασσύριους-Χαλδαίους και φυσικά για τους 1.000.000 Έλληνες της Μικράς Ασίας, της Καππαδοκίας, της Θράκης και του Πόντου. Για την πασιφανή γενοκτόνο ενοχή της Τουρκίας, στο σύνολό της, η οποία διεγείρει το αίσθημα του αποτροπιασμού.

Μέχρι σήμερα, οι τούρκοι, όχι μόνον δεν απολογήθηκαν ποτέ για τις πράξεις τους, αλλ' αντιθέτως εξακολουθούν αναίσχυντα και θρασύτατα, να ενεργούν εξοντωτικά σε βάρος των Ελλήνων της κατεχόμενης Κύπρου, της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου, της Τενέδου κι όπου αλλού στον Μικρασιατικό χώρο έχουν απομείνει Έλληνες.

Δυστυχώς όμως, η αδιαφορία και τα διαχρονικά πολιτικά τερτίπια στην χώρα μας, ενισχύουν και την εθνοκτόνο δράση των τούρκων, αλλά και την επιχείρηση εξόντωσης της μνήμης. Η αρχή έγινε το 1932 (δέκα μόλις χρόνια μετά τις γενοκτονίες), όταν ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος, πρότεινε τον ηγέτη των σφαγέων, Μουσταφά Κεμάλ, για το Νόμπελ Ειρήνης και συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας, που η οποιαδήποτε ιστορικά τεκμηριωμένη σχετική αναφορά χαρακτηρίζεται φανατισμός, από πλήθος «καλοθελητών».

Η γνώση της ιστορίας δεν είναι έγκλημα. Δεν είναι φανατισμός. Δεν είναι εθνικισμός. Είναι καθήκον. Όπως εύκολα και δίχως απαγορευτικές αναστολές, εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για το ναζιστικό ολοκαύτωμα των Εβραίων, έχουμε την ίδια και παραπάνω ευθύνη να μιλάμε, να γράφουμε και να διεκδικούμε δικαίωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Είναι χρέος όλων μας, αν θέλουμε να προστατέψουμε τον κόσμο και την ανθρωπότητα από την επανάληψη τέτοιων εγκλημάτων.