Περί της καταργήσεως της Κυριακάτικης αργίας

Χριστός Ανέστη!

Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ήταν κάτι που εδώ και πολύ καιρό διαφαινόταν. Πλέον έχει για τα καλά δρομολογηθεί και απ' ότι όλα δείχνουν, δυστυχώς, ούτε οι αντιδράσεις του κόσμου, του οποίου κατοχυρωμένο δικαίωμα αποτελεί από το 1908 η αργία της Κυριακής, είναι ικανές να την ανατρέψουν.

Σήμερα είναι Κυριακή των Μυροφόρων. Οι ευγνωμονούσες αυτές μαθήτριες Του Χριστού που σήμερα εορτάζουμε και τιμούμε, την βαθιά επιθυμία που παλλόταν μέσα τους, να προφέρουν δηλαδή τα μύρα της δικής τους λατρείας στο πανάχραντο Σώμα Του Κυρίου, την τιθάσευσαν για μία ημέρα. Ξέρετε γιατί; Γιατί η επόμενη ημέρα από εκείνη που ο Χριστός παρέδωκε το πνεύμα, ήταν Σάββατο, δηλαδή ημέρα απόλυτης ησυχίας και απραγίας για τους Ιουδαίους. Και την σεβάστηκαν. Και όταν ο Χριστός αναστήθηκε και τους εμφανίστηκε, αλλά και στους υπόλοιπους μαθητές, τόσες φορές την ίδια ημέρα, δηλαδή την Κυριακή, αλλά και την επόμενη Κυριακή για να πιστέψει ο Θωμάς, αλλά και σε 50 ημέρες, πάλι Κυριακή, όπου κατήλθε το Άγιο Πνεύμα και επεφοίτησε τους μαθητές, αλλά και όταν Κυριακή έκανε τις φοβέρες αποκαλύψεις για το μέλλον μας στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, όρισε την ημέρα αυτή, ως την ημέρα της νέας δημιουργίας, της αναδημιουργίας του ανθρώπου. Ονομάστηκε έτσι «η μία των Σαββάτων» και ορίστηκε να Τον λατρεύουμε κάθε Κυριακή και να του προσφέρουμε τα μύρα της δικής μας λατρείας μας, όπως έκαναν και οι Μυροφόρες.

Την ξεχωρίζουμε την ημέρα αυτή, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, δηλαδή το 90% των κατοίκων αυτής της χώρας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Όχι μόνον ως εργατικό δικαίωμα (που εννοείται πως και τέτοιο είναι) και ως ημέρα αναπαύσεως από τα κουραστικά έργα της εβδομάδας, αλλά κυρίως ως ημέρα λατρείας Του Θεού στους ιερούς ναούς. Την Κυριακή, ανεφοδιαζόμαστε, θα λέγαμε, πνευματικά, για να συνεχίσουμε την επόμενη εβδομάδα την δύσκολη καθημερινότητά μας. Διότι όπως ακούμε στον Κανόνα της Αναστάσεως: «Αυτή η κλητή και Αγία ημέρα, η μία των Σαββάτων, η βασιλίς και κυρία, εορτών εορτή και πανήγυρις εστί πανηγύρεων, εν ή ευλογούμεν Χριστόν εις τους αιώνας». Δηλαδή: Αυτή η επίσημη και αγία ημέρα, η πρώτη ημέρα της Εβδομάδος, η βασίλισσα όλων των ημερών, που υπερέχει κάθε άλλης ημέρας, είναι η πιο μεγάλη από τις γιορτές και τις πανηγύρεις. Αυτή την ημέρα, δοξολογούμε τον Αναστάντα Χριστόν στους αιώνες.

Κι αν σήμερα ζούμε καταστάσεις όπως του καιρού της Τουρκοκρατίας, όπου οι Εβραίοι που ζούσαν στην Ελλάδα, έβαζαν τα παζάρια τους την Κυριακή, σε μία προσπάθεια να υποβαθμίσουν την σημασία της ημέρας και να δημιουργήσουν συνθήκες που θα εμπόδιζαν τους σκλαβωμένους Έλληνες να την τιμήσουν, ακόμη κι αν εμείς σιωπήσουμε, η φωνή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του «Πατροκοσμά», που αγωνίστηκε τότε για να αντιληφθούν οι Χριστιανοί την σημασία της Κυριακής, γεγονός που προκάλεσε τελικά την οργή των Εβραίων και από δικές τους ενέργειες βρήκε τραγικό θάνατο, θα αντηχήσει και πάλι:

«Eκείνο το κέρδος όπου γίνεται Κυριακή, είναι αφορισμένο και καταραμένο και βάζετε φωτιά και κατάρα στα σπίτια σας. Όχι ευχή και ευλογία. Λοιπόν αδελφοί μου, για να μην πάθετε κανένα κακό, μήτε ψυχικό, μήτε σωματικό, εγώ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακή σας όπου είναι αφιερωμένη στον Θεό».