Ακρόπολή μας ο Θεός

Ας ανεβούμε στον ιερό βράχο της Ακροπόλεως. Από κει θα χαρούμε και πάλι το Αττικό τοπίο, λουσμένο μέσα στην λαμπράδα της καλοκαιρινής ηλιοφάνειας. Το φωτεινό αντιφέγγισμα του λευκού μαρμάρου, θα ζωντανέψει στη μνήμη μας ένα λαμπρό παρελθόν, με μιά δόξα αθάνατη. Θα συγκινηθούμε και πάλι βαθιά, από την υπέροχη ανθρώπινη τέχνη και δημιουργία.

Την επίσκεψή μας όμως αυτή, σήμερα, δεν την κάνουμε για κείνους που έκτισαν τον Παρθενώνα ή τον ναό της Απτέρου Νίκης. Την κάνουμε για να ζωντανέψουμε στη μνήμη μας τον μεγάλο Απόστολο των Εθνών, τον Παύλο! Γιατί εκεί κοντά, στην Ακρόπολη, στον Άρειο Πάγο, γνώρισε τους πρώτους Αθηναίους. Κουβέντιασε μαζί τους και έζησε κάτι από το πνεύμα και την καρδιά τους. Ο φλογερός Απόστολος Του Χριστού συμπόνεσε αυτούς τους ανθρώπους, που αναζητούσαν κάποιον «άγνωστο θεό». Διάβασε μέσα από τα μάτια τους, τα γεμάτα νοσταλγία και ανησυχία, τη δίψα της καρδιάς τους. Αυτή η δίψα τους για τον αληθινό Θεό έκανε εντύπωση στον Απόστολο Παύλο.

Ίσως να ήταν μιά ζεστή καλοκαιρινή ημέρα σαν τη σημερινή, όταν ο Απόστολος Παύλος μίλησε πάνω στο βράχο του Αρείου Πάγου. Το κήρυγμά του γέμισε έκπληξη τις καρδιές των ακροατών του. Όλοι τον άκουγαν παραξενεμένοι. «Άνδρες Αθηναίοι.. τον άγνωστο Θεό τον οποίο αν και δεν γνωρίζετε, σέβεστε και του έχετε αφιερώσει βωμό, αυτόν έρχομαι να σας γνωρίσω σήμερα..».

Αυτά τα αθάνατα λόγια, χαράχτηκαν βαθιά στις ψυχές των Αθηναίων. Ο νους τους κυκλώθηκε από χίλια δυό ερωτηματικά και αμφιβολίες. Κι όμως, το κήρυγμα αυτό του μεγάλου Αποστόλου, μπόρεσε να σηκώσει τις μαρμάρινες πλάκες των ειδώλων πάνω απ' τα στήθη τους, να τους ανοίξει νέους ορίζοντες και να τους αποκαλύψει τον κρυμμένο και άγνωστο σ' εκείνους Ιησού. Έτσι έγινε η αρχή.

Κι από τότε, όσοι πίστεψαν και γνώρισταν Τον Χριστό, ελευθερώθηκαν από τα δεσμά της ειδωλολατρείας και έγινε Ακρόπολή τους, ο αληθινός Θεός, ο Θεός της Αγάπης και της Θυσίας!

Τα είδωλα άρχισαν σιγά-σιγά να πέφτουν από την πόλη της Παλλάδος Αθηνάς. Η δύναμη του Σταυρού είχε νικήσει! Ο Χριστός, φώτισε τις σκοτεινιασμένες καρδιές με το αληθινό και ουράνιο φως της Αγάπης Του. Από τότε, για όλους εμάς, ο Απόστολος Παύλος, μένει ο μεγάλος μας ευεργέτης. Του χρωστάμε την γνωριμία μας με το Ευαγγέλιο Του Χριστού.

Πάνω στον βράχο του Αρείου Πάγου, σήμερα που ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε τη μνήμη του, ιδιαίτερα θέλουμε να ζωντανέψουμε στο νου μας την αγία μορφή του. Ο Απόστολος Παύλος, από την στιγμή που γνώρισε Τον Χριστό, Τον αγάπησε με όλη του την καρδιά. Δεν σταμάτησε σ' ολόκληρη τη ζωή του να Τον υπηρετεί, ακόμη κι όταν ήταν φυλακισμένος. Ακρόπολή του ήταν πάντα ο Θεός! Πάνω απ' όλα ο Θεός! Δύναμή του ο Θεός!

Άραγε, όλοι εμείς που πήραμε το μήνυμα της Αλήθειας από τα χείλη του, κρατάμε κάτι από την φλογερή του καρδιά; Αν ζούσε στις μέρες μας ο μεγάλος Απόστολος κι έβλεπε την ζωή του κάθενός μας, τι θα είχε να μας πει; Θα μπορούσε να μας επαινέσει για την φλογερή μας αγάπη στον Χριστό; Για την αδελφική συμπεριφορά μεταξύ μας; Για την προθυμία μας στα καλά έργα; Θα έβρισκε μέσα μας μία καλοσυνάτη καρδιά, γεμάτη διάθεση για πρόοδο και προκοπή; Θα μπορούσε να βεβαιώσει και για εμάς, ότι Ακρόπολη και της δικής μας ύπαρξης, είναι ο Χριστός;

Άγιε Απόστολε Παύλε,

Όλοι οι Έλληνες, σου στέλνουμε μία θερμή παράκληση από τον ιερό βράχο της Αθήνας:

Η φλογερή ματιά σου, ας ανάψει μία μεγάλη φωτιά μέσα μας. Μία φωτιά, που θα κάψει όλα τα ξερόκλαδα της κακίας μας και θα φωτίσει τον δρόμο μας προς Τον Χριστό, αμήν!