Η Αγία συντροφιά των δώδεκα

Πέτρος, Ανδρέας, Ιάκωβος του Ζεβεδαίου, Ιάκωβος του Αλφαίου, Ευαγγελιστής Ιωάννης, Φίλιππος, Βαρθολομαίος, Θωμάς, Ευαγγελιστής Ματθαίος, Ιούδας ή Θαδδαίος, Σίμων ο Ζηλωτής, Ματθίας. Η πρώτη στενή συντροφιά που έζησε μαζί με Τον Κύριο.

Μαζί Του στις περιοδείες. Κοντά Του όταν δίδασκε, όταν έκανε θαύματα. Τον ακολούθησαν μετά, έστω κι από μακριά, στο Πάθος Του κι ύστερα στην Ανάστασή Του. Κοντά Του έζησαν στιγμές μοναδικές. Κι όταν την ημέρα της Πεντηκοστής, συγκεντρωμένοι όλοι στο υπερώο, λάμβαναν το Πνεύμα το Άγιον, πυρπολημένοι τότε απ' την αγάπη προς τον Θείο Διδάσκαλο και δυναμωμένοι στην ψυχή, ξεχύνονται στα πέρατα της οικουμένης. Γίνονται οι κήρυκες της Αληθείας. Δεν διστάζουν ούτε μπρος σε συνέδρια και δικαστές να διακηρύττουν εκείνο που είχαν ζήσει οι ίδιοι κοντά στον Δάσκαλό τους.

Όλος ο τότε γνωστός κόσμος, ακούει απ' το στόμα τους το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου. Μέχρι την Ινδία και την Αιθιοπία φτάνουν οι ακούραστοι Απόστολοι. Αισθάνονται χρέος τους να δίνουν κάθε φορά το «παρών» στις ανάγκες των αδελφών τους, υλικές και πνευματικές. Έτσι, με την αγάπη, το θυσιαστικό πνεύμα, με την διακονία τους, γίνονται οι πρώτη σποριάδες του λόγου Του Θεού. Τίποτα δεν τους σταματά. Ούτε οι κόποι των ταξιδιών. Ούτε οι διωγμοί και οι απειλές. Ούτε οι συκοφαντίες και τα βασανιστήρια. Σ' όλη τους την πορεία, έχουν μπροστά στα μάτια τους τον μεγάλο τους Διδάσκαλο. Αυτός τους εμπνέει, τους καθοδηγεί, τους δίνει θάρρος, τους ανανεώνει τον ζήλο τους. Τους δίνει την δύναμη ν' αντιμετωπίσουν με γαλήνη αυτό το μαρτύριο.

Δικαιολογημένα λοιπόν η Εκκλησία μας, αφιέρωσε μία ημέρα του χρόνου, την 30η Ιουνίου, για να τους τιμά και τους δώδεκα μαζί. Για να θυμίζει σε όλους εμάς τους πιστούς, το χρέος που έχουμε να ευγνωμονούμε εκείνους, που πρώτοι πρόσφεραν τις δυνάμεις τους, το χρόνο τους, κι αυτήν ακόμη την ζωή τους, στη διάδοση του Ευαγγελίου στα πέρατα της γης. Κι ακόμη για να μας θυμίζει, ότι για χάρη της Αλήθειας, ο καθένας μας έχει καθήκον να μη δειλιάζει ούτε μπρος στην πιο μεγάλη θυσία. Έτσι ακριβώς όπως έκαναν οι δώδεκα Απόστολοι.

Απόστολοι Άγιοι,

Εσείς που και σ' αυτά εδώ τα χώματα, αφήσατε τα τίμια ίχνη σας, δώστε μας λίγη από την.. «μωρία» σας κατά τον Απόστολο Παύλο, τώρα που καταποντιζόμαστε από τη.. «λογική», τη.. «σοφία» και την.. «επιστήμη» μας!

Στηρίξτε μας στον γενικό ξεπεσμό μας!

Βοηθήστε μας να βρούμε τον χαμένο ρυθμό της ζωής μας!

Να δούμε και πάλι το θαύμα, να περπατήσουμε πάνω στα κύμματα που απειλούν να μας πνίξουν, να υπερβούμε τα εμπόδια που θέλουν να μας ανατρέψουν, να πατήσουμε πάνω σε «όφεις και σκορπιούς», που καιροφυλακτούν να μας εξοντώσουν!

Αρκετά πια με τους.. «σοφούς» και.. «συνετούς» συμβούλους μας! Τώρα έχουμε ανάγκη τους «μωρούς» και την δια Χριστόν «μωρία» τους! Μόνο αυτή θα μας σώσει!