H Προσευχή Του Χριστού για όλους εμάς

Αύριο, Κυριακή, μετά την ένδοξη και θαυμάσια Ανάληψη Tου Κυρίου μας Ιησού Χριστού, εορτάζουμε την μνήμη των 318 Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων, που συνήχθησαν στην Νίκαια της Βιθυνίας και έκαναν την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο που καταδίκασε τον Αρειανισμό, μία πολύ επικίνδυνη αίρεση, η οποία βλασφημούσε το πρόσωπο Του Χριστού. Η εν λόγω Οικουμενική Σύνοδος, ήταν αυτή που συνέταξε και τους πρώτους όρους από το Σύμβολο της Πίστεως μας, το «Πιστεύω», το οποίο ακούμε σε κάθε Θεία Λειτουργία και διαβάζουμε στις προσευχές μας.

Παράλληλα, μέσα από το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, φέρνουμε στην μνήμη μας και πάλι, το αγωνιώδες εκείνο βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης. Θα μου πείτε: «Μα γιατί μετά από πενήντα σχεδόν ημέρες κι ενώ ακόμη έχουμε αυτή την γλυκιά γεύση της Αναστάσεως στο στόμα, επιστρέφουμε και πάλι πίσω, στην Μεγάλη Πέμπτη και στην απαρχή του Πάθους Του Κυρίου;».

Επιστρέφουμε για να θυμηθούμε εκείνη την συγκλονιστική Αρχιερατική προσευχή Του Χριστού, που έκανε αμέσως μετά τον Μυστικό Δείπνο, ένα μέρος της οποίας, συνδέεται απόλυτα μ' αυτό που εορτάζουμε αύριο, δηλαδή την καταδίκη των αιρέσεων, διότι ο Χριστός προσεύχεται για όλους τους μαθητές Του, ώστε να έχουν μεταξύ τους ενότητα, δηλαδή να παραμείνουν ενωμένοι μαζί Του μέσα στην αγία Του Εκκλησία. Και προσευχήθηκε γι' αυτό, όχι μόνον διότι ως Παντογνώστης γνώριζε ότι οι αιρετικοί θα ορμήσουν σαν λυσσασμένοι λύκοι να κατασπαράξουν το σώμα της και να το διαμελίσουν, αλλά και γιατί επίσης γνώριζε, ότι αν αυτό συνέβαινε, αν χανόταν δηλαδή η Eνότητα της Πίστεως, θα χανόταν κι αυτό που σήμερα εμείς έχουμε την ευλογία να απολαμβάνουμε, δηλαδή την χάρη Του Θεού, μέσα από τη συμμετοχή μας στα σωτήρια και ζωογόνα μυστήρια της Εκκλησίας μας.

«Εγώ περί αυτών ερωτώ», λέει στην προσευχή Του. «Πατέρα μου, σε παρακαλώ ιδιαιτέρως για τους μαθητές μου. Όταν ήμουν εγώ μαζί τους στην γη, τους φρόντιζα και τους φανέρωσα το θέλημά Σου. Τους αγάπησα σαν αδελφούς μου και τους προφύλαξα από κάθε κακό. Τώρα που έρχομαι κοντά Σου, φύλαξέ τους κάτω από τη θεϊκή Σου προστασία. Βοήθησέ τους να μείνουν ενωμένοι μαζί Σου και μεταξύ τους. Αγίασέ τους με την χάρη Σου και γέμισε τις καρδιές τους με τη δική σου χαρά».

Μη νομίσετε όμως πως ο Χριστός προσευχήθηκε μόνο για τους μαθητές Του. Παρακάτω συνεχίζει:

«Ού περί τούτων δε ερωτώ μόνον, αλλά και περί των πιστευόντων δια του λόγου αυτών εις εμέ». Προσευχήθηκε δηλαδή για όλους εμάς! Προσευχήθηκε σαν αιώνιος Αρχιερέας που είναι, για όλους τους ανθρώπους, κάθε εποχής, αλλά ξέχωρα για όλους όσους δεχτήκαμε τον Λόγο Του μέσω των Αποστόλων και πιστέψαμε σ' Εκείνον!

Βλέπετε, γνώριζε και γνωρίζει εσένα, εμένα, την Μαρία, τον Νίκο, τον Δημήτρη, την Ιωάννα, την Κωνσταντίνα. Γνώριζε και γνωρίζει την οικογένειά σου και την οικογένειά τους. Τα προβληματά σας, τους πόθους σας, τις πραγματικές σας ανάγκες. Τι σας ωφελεί και τι σας βλάπτει. Προσεύχεται λοιπόν ο Χριστός και παρακαλεί Τον Πατέρα Του, να σας χαρίσει τα πνευματικά Του αγαθά, να σας βοηθήσει στον αγώνα της αρετής, στην πνευματική σας πρόοδο, στις δυσκολίες σας, να φωτίσει το μυαλό σας στο καλό, να διώξει μακριά σας όλους τους κινδύνους που παραμονεύουν.

Παρακαλεί να μείνουμε ανεπηρέαστοι και οι σημερινοί Χριστιανοί, όχι μόνον από τις πάμπολλες αιρέσεις, που σαν τα ζιζάνια του αγρού ξεπηδούν ολόγυρα και σήμερα, αλλά και από την σύγχρονη μάστιγα που λέγεται αθεΐα. Να κρατηθούμε ακέραιοι και σταθεροί στην Πίστη μας και να μην παρασυρθούμε από τις «σειρήνες» της εποχής μας.

Ικετεύει τον ουράνιο Πατέρα Του, ο σπόρος του καλού, που και σήμερα πέφτει στην καρδιά μας, να καρποφορεί. Δέεται ο Πανάγαθος Χριστός, για να βρούμε την δύναμη να αγαπάμε, να ελεούμε, να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον.

Προσεύχεται, για να μάθουμε κι εμείς να προσευχόμαστε και μεσιτεύει για την σωτηρία της ψυχής κάθε ανθρώπου.

Πόσο πρέπει να μας συγκινεί η προσευχή Του Χριστού για τον καθένα μας! Και πόσο πρέπει να μας φιλοτιμήσει να Τον αγαπήσουμε με μία φλογερή αγάπη! Να ομολογούμε με παρρησία, παντού, το όνομά Του!

Μ' αυτές τις σκέψεις, σας εύχομαι καλό υπόλοιπο Σαββάτου και καλή αυριανή!