Αύγουστος των Ελλήνων, Αύγουστος της Μάνας

Ο Αύγουστος των Ελλήνων, δεν είναι συνυφασμένος μόνο με την αλμύρα της θάλασσας στο κορμί, την ξεγνοιασιά, την ραστώνη, τις διακοπές και τα μελτέμια. Μέσα στον μήνα αυτόν τον αγαπημένο, δεσπόζει το πρόσωπο της Μάνας. Της Μάνας όλου του κόσμου.

Εκείνης που μητρικά αντιλαμβάνεται και μητρικά ανταποκρίνεται στις ανάγκες των παιδιών της. Της Μάνας που σκεπάζει τα παιδιά της και σκουπίζει τα δάκρυά τους σε κάθε θλίψη, πόνο και δοκιμασία τους. Της Μάνας που γαληνεύει τις καρδιές και ειρηνεύει τον νου.

Κάθε χρόνο έρχεται σαν πρωινή δροσιά που σκεπάζει ευεργετικά τη γη. Σαν ελαφριά αύρα που τυλίγει τις ξέπνοες ψυχές μας. Ειδικότερα φέτος, που το πύρωμα κι ο καύσωνας, είναι πιο υποφερτά, απ' τη βάσανο της ψυχής που λιώνει καθημερινά μέσα στο καμίνι των πειρασμών και των θλίψεων.

Φέτος που αποκάμαμε να βαδίζουμε πάνω στην καυτή γη. Φέτος που έρημο ρουφάνε ολημερίς τα μέσα μας. Φέτος που στέγνωσε το λαρρύγι μας κι η γλώσσα κόλλησε μέσα στο στόμα. Που τα μάτια θόλωσαν απ' το πύρωμα κι αδυνάτισαν.

Έτσι έρχεται και φέτος. Σαν τον ψίθυρο που βγάζουν τα φύλλα της λεύκας, ως απόκριση στο κρυφομίλημά τους με τον άνεμο. Και γίνεται το μέσον της καμίνου «ως πνεύμα δρόσου διασυρίζον», αεράκι λεπτό, ευγενικό, ζωοπάροχο.

Κι ανασταίνονται οι ψυχές μας και τα χείλη μας τα φραγμένα και σκασμένα νοτίζονται, τα πρόσωπά μας γλυκαίνουν, τα μάτια παίρνουν να κινούνται και πάλι ζωηρά, τα στήθια φουσκώνουν απολαυστικά από ανάσες βαθιές, πλούσιες σε οξυγόνο.

Ζούμε πάλι! Έτι και έτι! Γιατί υπάρχεις εσύ. Το ημέτερον εκ Θεού ψυχαγώγημα. Η ανάψυξη των καρδιών μας. Η Μεσίτρια και Βοηθός των ανθρώπων. Η αναψυχή των θλιμμένων ψυχών μας. Η στοργική Μητέρα μας.

Αύγουστος! Ο μήνας που προκαλεί την αλλαγή μας. Από την αμοραλιστική χειραφέτηση και ανησυχία, στην ασφάλεια και στην πραγματική ελευθερία που προσφέρει η αγκαλιά της Μάνας. Από το απροστάτευτο και ζημιογόνο κατρακύλισμά μας, στη Σκέπη και προστασία του κόσμου. Ο μήνας που μας διδάσκει την μετάθεση των ελπίδων μας. Από τους ισχυρούς αυτού του κόσμου, στην Ελπίδα των απελπισμένων.

Ας την παρακαλέσουμε λοιπόν:

Για όσους έχασαν τους ανθρώπους τους.

Για τους ηρωικούς μας πυροσβέστες που και φέτος έχουν ριχθεί στην μάχη της προστασίας της κτίσης και της ζωής μας.

Για τους οικονομικά ασθενείς και ανήμπορους που ολοένα και αυξάνονται.

Για τους παραδομένους στις σύγχρονες μάστιγες της εποχής μας.

Για κάθε ψυχή που βρίσκεται σε ανάγκη και απελπισία.

Για εμάς και τις οικογένειές μας.

Άυγουστος! Ο μήνας της Παναγίας μας! Της χαράς μας, της παρηγοριάς μας, της ελπίδας και της απαντοχής μας!

Καλός κι ευλογημένος να είναι για όλες και όλους σας εύχομαι και προσεύχομαι ολόψυχα!