H ψυχή μας: Θησαυρός ανεκτίμητος

«Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδίσει τον κόσμον όλον και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού;»

Αυτά τα λόγια θ' ακούσουμε να λέει ο Κύριος στο αυριανό ευαγγέλιο, τα οποία ειπώθηκαν με αφορμή μια σύσταση που Του έκανε ο Απόστολος Πέτρος, ν' αποφύγει το σταυρικό θάνατο, να μην πάει στην Ιερουσαλήμ, όπου γνώριζε ότι θα Τον σταύρωναν. Τότε ο Χριστός του μίλησε πολύ αυστηρά κι έπειτα γύρισε στον όχλο που Τον ακολουθούσε και είπε τα παρακάτω λόγια:

«Όποιος θέλει να έρχεται μαζί μου και να με ακολουθεί ως δικός μου πιστός κι αφοσιωμένος μαθητής, ας γνωρίζει ότι πρέπει ν' απαρνηθεί τον εαυτό του, ώστε να μη ζει έχοντας ως κέντρο της ζωής του τη φιλαυτία του και το «εγώ» του κι ακόμη να λάβει τη σταθερή απόφαση να υποστεί για μένα κάθε κακοπάθεια και δοκιμασία και αντιξοότητα, ακόμα και θάνατο σταυρικό κι έτσι να με ακολουθεί.

Διότι όποιος φοβηθεί και δειλιάσει μπροστά στις κάθε είδους αντιξοότητες που θα του έρθουν στην συνοδοιπορία μαζί μου και θελήσει να σώσει τη ζωή του, αυτός να ξέρει ότι θα χάσει την αληθινή και δοξασμένη ζωή που του ετοιμάζω εγώ. Αντιθέτως όποιος αψηφήσει κάθε κίνδυνο, ακόμα και τη ζωή του για χάρη μου και για χάρη του ευαγγελίου μου, αυτός πραγματικά θα σώσει την ψυχή του και θα κερδίσει την αληθινή ζωή κοντά μου. Και τι είναι αυτή η πρόσκαιρη ζωή μπροστά σ᾽εκείνη που έχω εγώ να του δώσω;

Πραγματικά, τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, εάν υποθέσουμε ότι θα κερδίσει τον κόσμο όλο, μ' όλες τις δόξες και τα πλούτη και τις απολαύσεις του, και στο τέλος χάσει την ψυχή του; Ή τι αντάλλαγμα υπάρχει σ' αυτόν εδώ τον κόσμο, που μπορεί να το δώσει ο άνθρωπος, για ν' αποκτήσει και πάλι τη χαμένη του ψυχή;

Γι' αυτό λοιπόν, όποιος μέσα σ' αυτόν εδώ τον κόσμο, τον αποστάτη και αμαρτωλό, ντραπεί κι εμένα και τις εντολές μου και αρνηθεί να με ομολογήσει από δειλία μπροστά στους χλευασμούς και τις περιφρονήσεις των ανθρώπων, κι εγώ θα τον αποστραφώ όταν θα έρθω, όχι όπως ήρθα τώρα, φτωχός και ασημος, αλλά ένδοξος Κριτης, μέσα στη δόξα και τη θεική λαμπρότητα του Πατέρα μου. Και θα τον αποκηρύξω όχι μπροστα στους ανθρώπους μόνο, αλλά και μπροστα σε ολο τον ουράνιο κόσμο, τους αγίους αγγέλους, τους ένδοξους και αστραπόμορφους».

Είναι λόγια Του Χριστού μας αυτά. Δεν χαιδεύουν αυτιά. Δεν κρύβουν την πραγματικότητα. Δεν τα παρουσιάζουν όλα ρόδινα και εύκολα. Όμως αν υπάρχει κάποιος που γνωρίζει καλύτερα απ' οποιονδήποτε άλλον την αξία που έχει όλος ο κόσμος, όλο το υλικό σύμπαν και την αξία που έχει μία και μόνο ψυχή, αυτός δεν μπορεί να είν' άλλος από Εκείνον που τα δημιούργησε και τα δύο και ξέρει ακριβώς τι αξία έβαλε μέσα σ' αυτά.

Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος ασκεί πάνω σε όλους μας μια έλξη μαγική. Γοητεία και δύναμη που συχνά τη νιώθουμε ακατανίκητη. Η εποχή μας, σαν μία σειρήνα, δεν παύει διαρκώς να μας αντιπροτείνει αυτό που ο διάβολος στον ίδιο Τον Χριστό τόλμησε να εισηγηθεί:

«Όλ' αυτά τα πλούτη και τις τιμές, τις δόξες και τις απολαύσεις του κόσμου θα σου τα δώσω, αν πέσεις να με προσκυνήσεις».

Εμείς, ας ακούσουμε Τον Χριστό μας, που μας αγαπάει τόσο πολύ. Που μας δημιούργησε και που έπαθε και σταυρώθηκε για να μας σώσει. Θέλει να μας ανοίξει τα μάτια. Μη για μια στιγμιαία ηδονή, γιατί τόσο διαρκεί η εφήμερη σε τούτον τον κόσμο ζωή μας, μη για μία απόλαυση, δόξα, επιτυχία, χάσουμε ο,τι πολυτιμότερο διαθέτουμε:

Την ψυχή μας!

Ναι, δεν είμαστε μόνον σώμα και ύλη. Έχουμε μέσα μας θεία πνοή που θα μείνει αθάνατη. Έχουμε τον ασύγκριτο κι ανεκτίμητο θησαυρό της ψυχής μας. Κι αυτή την ψυχή, έχουμε υποχρέωση να την κρατάμε καθαρή κι όλο να την στολίζουμε με αρετή, θυσιάζοντας κάτι απ' τον εαυτό μας.

Για να 'ναι άξια, όταν θα έρθει εκείνη η ημέρα, ν' απολαύσει την χαρά και το μεγαλείο τ' Ουρανού! Για να ζει έτσι εκεί, για πάντα, αιώνια, μέσα στην ατμόσφαιρα Του Θεού! Μέσα στο Φως και τη δόξα!

Καλή αυριανή σε όλες και όλους!