Οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς & Δαμιανός: Μιμητές Χριστού

Μελετώντας τον βίο των Αγίων Αναργύρων Κοσμά & Δαμιανού, ενός από τα τρία ζεύγη Αγίων Αναργύρων μ' αυτό το όνομα, την μνήμη των οποίων τιμούμε αύριο, 1η Νοεμβρίου, βλέπουμε πως η προσήλωσή τους στον πάσχοντα συνάνθρωπο ήταν παροιμιώδης.

Με αυταπάρνηση και χωρίς να λογαριάζουν τους κινδύνους και τους κόπους, έσκυβαν πάνω από τη δοκιμασία και τον πόνο κάθε ασθενούς, αξιοποιώντας τις ιατρικές τους γνώσεις και όχι μόνο δεν αμείβονταν για τις υπηρεσίες τους αλλά ξόδευαν και δικά τους χρήματα για την θεραπεία τους. Μάλιστα δεν αρνούνταν μόνο να πάρουν χρήματα αλλά και οποιοδήποτε άλλο είδος η ευγνωμοσύνη των ανθρώπων τους ωθούσε να τους προσφέρει.

Η καλοσύνη τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε όχι μόνο θεράπευαν τους διάφορους πάσχοντες που προσέτρεχαν με εμπιστοσύνη σ' αυτούς αλλά ακόμη και ζώα αν έβλεπαν άρρωστα, δεν δίσταζαν να τα γιατρεύουν.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό τους ήταν πως συμπεριφέρονταν σ' όλους, φτωχούς και πλουσίους, γνωστούς και ξένους, με τον ίδιο τρόπο. Το σπίτι τους είχε γίνει καταφύγιο όλων των πασχόντων και των δυστυχισμένων, σαν άλλη κολυμβήθρα του Σιλωάμ, όπου οι πάντες έβρισκαν ανακούφιση από τα βάσανά τους, θεραπεία της αρρώστειάς τους, παρηγοριά της ψυχής τους. Και κάθε ημέρα, όλο και περισσότερος κόσμος περνούσε απ' αυτό το ευλογημένο σπίτι και όλοι γίνονταν δεκτοί με την ίδια καλοσύνη και προσήνεια.

Πως κατάφεραν όμως οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός να φτάσουν σε τέτοια επίπεδα ανιδιοτέλειας, θυσιαστικής αγάπης και προσφοράς στον συνάνθρωπο;

Το κατάφεραν μιμούμενοι Τον Χριστό!

Όταν έχεις πρότυπό σου Τον Χριστό, ο εγωισμός σου πάει περίπατο. Γίνεσαι φιλάνθρωπος, αγαπάς όλους τους ανθρώπους αλλά και όλη την Κτίση, όλα τα δημιουργήματα Του Δημιουργού.

Το κυριότερο όμως που κάνεις όταν μιμείσαι Τον Χριστό, εξασκώντας την ύψιστη αρετή της αγάπης, είναι να σταυρώνεσαι και ν' ανασταίνεσαι κάθε μέρα. Να σταυρώνεσαι για την αγάπη Του Χριστού και ν' ανασταίνεσαι από την αγάπη Του Χριστού.

Αυτό λοιπόν έκαναν οι Άγιοι Ανάργυροι και μέσα από την βαθιά τους πίστη, την ευσέβεια και την ταπεινότητα, αξιώθηκαν χάριτι Θεού, όχι απλά να θεραπεύουν αλλά να θαυματουργούν. Διότι όσο άριστος επιστήμονας, ικανός και επιδέξιος να είναι κάποιος, δεν μπορεί να δώσει το φως του σ' έναν τυφλό ή να σηκώσει στα πόδια του έναν καθηλωμένο στο κρεβάτι. Αυτοί όμως, με την δύναμη Του Χριστού, αυτά και άλλα πολλά κατόρθωναν και κατορθώνουν μέχρι σήμερα.

Να έχουμε την ευχή, τις πρεσβείες τους και την επίσκεψή τους στις ασθένειές μας και έναν καλό κι ευλογημένο μήνα, τον οποίον θα χαρακτηρίζει η προσπάθεια να γίνουμε κι εμείς, μιμητές Χριστού!

Καλό ξημέρωμα!