«..και εκάλεσε το όνομα Αυτού Ιησούν»

«..και εκάλεσε το όνομα Αυτού Ιησούν». Έτσι θ' ακούσουμε να καταλήγει το αυριανό Ευαγγέλιο, Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως, στο οποίο, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, μας περιγράφει το συγκλονιστικό γεγονός της καθόδου Του Θεού στη γη μας, αφού πρώτα μας παραθέσει όλο το γενεαλογικό δέντρο Του Θεανθρώπου Χριστού, από τον Αβραάμ μέχρι τον Ιωσήφ.

«..και εκάλεσε το όνομα Αυτού Ιησούν» λοιπόν. Το ένα και μοναδικό όνομα. Ιησούς. Το όνομα που είναι πιο πάνω και πέρα και ψηλά από κάθε άλλο όνομα. Ιησούς. Το όνομα εκείνο που στο άκουσμά του προσπέφτουν δοξολογικά και λατρευτικά και ικετευτικά όλα τα σύμπαντα και όλοι οι κόσμοι των αγγέλων και των ανθρώπων. Και με φρίκη οι συρφετοί των δαιμόνων.

Είναι μία καλή ευκαιρία λοιπόν αύριο, ν' αναλογιστούμε τη δύναμη αυτού του ονόματος. Και μ' αυτό πλέον να «μαστίζουμε πολεμίους». Να μάθουμε τη δραστικότητα αυτού του ονόματος. Και με την επίκλησή του πάντοτε και παντού, σε κάθε ώρα και περίσταση και πράγμα, ν' ανακαλύπτουμε το αληθινό νόημα των πάντων και να μεταμορφώνουμε τη ζωή μας. Να μάθουμε τη γλυκύτητα αυτού του ονόματος. Και μ' αυτό στα χείλη, μ' αυτό στο νού και την καρδιά, να έχουμε τον παράδεισο μέσα μας, την απόλαυση της παρουσίας Του.

Κάποιος, κάποτε μου είπε πως «το όνομα του Ιησού εισχωρεί στην ψυχή όπως μια σταγόνα λαδιού απλώνεται σιωπηλά σ' ένα ύφασμα». Κι άργοτερα, διάβασα τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη να με προτρέπει παρακλητικά:

«Ο Ιησούς, παρακαλώ σε, ας είναι το γλυκύ μελέτημα της καρδιάς σου. Ο Ιησούς ας είναι το εντρύφημα (η ευχαρίστηση δηλαδή) της γλώσσης σου. Ο Ιησούς ας είναι το αδολέσχημα του νοός σου (η διαρκής ενασχόληση δηλαδή του νού). Εν συντομία, ο Ιησούς ας είναι η αναπνοή σου. Και ποτέ να μη κορέννυσαι (να μη χορταίνεις δηλαδή) επικαλούμενος τον Ιησούν».

Γιατί το νόημα όλου του κόσμου και της κάθε ύπαρξης χωριστά, υπάρχει μόνο μέσα σ' αυτό το Όνομα. Αυτό το Όνομα και μόνο αυτό, έχει τη δύναμη να νοηματοδοτήσει και τη δική σου ζωή. Κάθε στόχο σου και όνειρο.

Καλή αυριανή σε όλες και όλους!