«Χριστός εφάνη εν Ιορδάνη»

Σίγησαν τα παφλάζοντα νερά του Ιορδάνη κι ανέκοψαν την ροή τους. Τα νυσταγμένα κάτω από τα χλοερά φυλλώματα της όχθης πουλιά τέντωσαν τις φτερούγες τους και λάλησαν με χαρά. Τα λυγερά καλάμια έσκυψαν τις κορυφές τους. Η ποταμίσια αύρα έπνευσε δροσερά, όταν ο Βαπτιστής, αισθανόμενος ρίγη συγκινήσεως να διατρέχουν το μαραμένο από την άσκηση κορμί του, βάπτιζε με νερό Τον Δομήτορα του κόσμου. Και αναδύθηκε από τα ύδατα ασπιλώτατος, ο Μόνος Άσπιλος και προσμαρτυρήθηκε από Τον Πατέρα κι έλαμψε από τις ακτίνες Του Αγίου Πνεύματος.

Ολοζώντανα τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Ο Υιός και Λόγος Του Θεού βαπτίζεται σωματικώς μέσα στα νερά του Ιορδάνου. Το Άγιο Πνεύμα «εν είδει περιστεράς» κατεβαίνει από τους ουρανούς μέσα σε δέσμες φωτός, φτερουγίζει γύρω Του και κάθεται πάνω από το κεφάλι Του. Ο Θεός Πατήρ, με βροντές-φθόγγους, βεβαιώνει τη θεότητα Του Λόγου από τα ύψη των ουρανών: «Ούτος εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα». Oλοφάνερο το δόγμα της Αγίας Τριάδος.

Κάθε χρόνο, την ημέρα του εορτασμού των Θεοφανείων, συνεγείρονται οι καρδιές μας και ταξιδεύουν με τον ολόγλυκο ύμνο, το «εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε». Όταν ο παπάς ρίχνει στα νερά τον Τίμιο Σταυρό, αισθανόμαστε ότι και στην δική μας καρδιά πέφτει και παίρνουμε θάρρος και δύναμη.

Μεγάλη ημέρα η αυριανή! Φορέστε φτερά στην ψυχή σας και πάμε στον Ιορδάνη, πάμε όπου βρίσκονται τα αγαπημένα μας πρόσωπα, πάμε μέσα στις εντατικές και στα νοσοκομεία που δοκιμάζονται τ' αδέλφια μας, πάμε στα σπίτια όσων έχασαν τους ανθρώπους τους, να τους βεβαιώσουμε ότι αποτελούμε μία ψυχή! Ελατέ να γεμίσουμε τις καρδιές μας με αγιασμό και να ψάλλουμε με δακρυσμένα μάτια:

«Τα σύμπαντα σήμερον αγαλλιάσθω. Χριστός εφάνη εν Ιορδάνη».

Χρόνια πολλά σε όλες και όλους και ιδιαιτέρως στις εορτάζουσες και στους εορτάζοντες, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και η γυναίκα που μ' έφερε σε τούτο τον κόσμο, η μητέρα μου!