Βουτιά στη θάλασσα της σοφίας των Τριών Ιεραρχών

Δεν ξέρω για εσάς, ο υποφαινόμενος όμως, δεν αντέχει να διαβάσει άλλες ανακοινώσεις άμοιρων ευθυνών για όσα βίωσαν οι πολίτες τις τελευταίες ημέρες. Νομίζω πως ούτε στην ψυχή μας κάνουν καλό, αλλά ούτε και στο νευρικό μας σύστημα.

Προτείνω λοιπόν, μιας και αύριο είναι μία πολύ σημαντική εορτή, η εορτή των Τριών Ιεραρχών, να κάνουμε κάτι πιο ωφέλιμο για την ψυχή και το πνεύμα μας: Να σκύψουμε λίγο στα συγγράμματα των τριών αυτών μεγίστων φωστήρων και να πάρουμε λίγα διαμάντια από τον ανεκτίμητο θησαυρό της σοφίας τους.

O Mέγας Βασίλειος, απευθυνόμενος στους νέους, τους λέει πως: «Η δύναμη του σώματος ή η ομορφιά ή τα πλούτη ή η προγονική καταγωγή κι άλλα παρόμοια που προσέχει ο κόσμος, είναι πολύ μικρές αξίες, που συχνά οδηγούν σε αδιέξοδο. Απεναντίας, η αρετή, που είναι η αγάπη για τον διπλανό μας, η δύναμη για ν' αντιμετωπίζουμε με υπομονή τις δυσκολίες της ζωής, η αντίσταση στη φωνή του κακού μέσα μας, η σκέψη πως η ζωή αυτή είναι το σχολείο που μας προετοιμάζει για μία μελλοντική ζωή, ασύγκριτα πιο όμορφη κι αιώνια, είναι η τοποθέτηση, που μας μας κάνει να διακρίνουμε πάντοτε σωστά το χρήσιμο από το βλαβερό».

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, μας δίνει την «συνταγή», για το πως διατήρησαν αιώνια, μαζί με τον Μεγάλο Βασίλειο, μια αγνή, άδολη και μνημειώδη φιλία:

«Mε Τον Θεό και την αγάπη βοηθούς τραβούσαμε κι οι δυό για τα ψηλά και τα μεγάλα. Η ζήλεια ήταν άγνωστη σε μας, μόνο φλογερός ζήλος θέρμαινε τις καρδιές μας. Ένας ήταν ο συναγωνισμός μας: Ποιος να παραχωρήσει στον άλλον τα πρωτεία. Ό,τι καλό είχε ο ένας, το θεωρούσε και ο άλλος δικό του. Φαινόμασταν κι οι δυό, σαν μιά ψυχή, που ζει μέσα σε δυό σώματα. Και δεν είναι νομίζω μεγάλο να πω, ότι ο ένας για τον άλλον, ήταν κανόνας και μέτρο, ώστε να διακρίνουμε καλά το σωστό από το λανθασμένο. Πλησιάζαμε και κάναμε παρέα με νέους ενάρετους και ειρηνικούς και όχι με τους κακούς και τους θυμώδεις. Μ' έναν λόγο, μ' όποιους θα ωφελούσαν την ψυχή μας. Γιατί γνωρίζαμε καλά, πως είναι πιο εύκολο να μιμηθείς το άσχημο, παρά να μεταδώσεις στον άλλον κάτι ενάρετο. Όπως είναι ευκολότερο να κολλήσεις κάποια αρρώστια από το να του μεταδώσεις την υγεία».

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μέσα στην ταραχώδη εποχή μας, μας δείχνει το δρόμο, για να βρούμε την γαλήνη και την ηρεμία στην ψυχή μας. Ποιος είναι αυτός ο δρόμος; Μα φυσικά η μελέτη της Αγίας Γραφής:

«Ευχάριστο και τερπνό είναι το λειβάδι με τα ωραία άνθη. Και εξαίρετη ικανοποίηση, προσφέρει ο κήπος με τα γεμάτα υγεία δέντρα. Πολύ περισσότερο όμως είναι ευχάριστη κι ασύγκριτα περισσότερη γλυκύτητα προξενεί, η μελέτη των Θείων Γραφών. Διότι εκεί μεν, στο λιβάδι, υπάρχουν άνθη που μαραίνονται. Εδώ όμως, στη Γραφή, νόηματα που είναι πάντοτε ακμαία και ισχυρά. Εκεί φυσά δροσιστικός και ήρεμος άνεμος. Εδώ πνέει η δροσερή αύρα Του Αγίου Πνεύματος. Εκεί φυτά μ' αγκάθια περιτειχίζουν. Εδώ η Πρόνοια Του Θεού μεταδίδει ασφάλεια. Εκεί τζιτζίκια τραγουδούν, ενώ εδώ προφήτες κελαηδούν. Εκεί ο άνθρωπος ικανοποιείται από την ωραία θέα. Εδώ η ωφέλεια προέρχεται εκ της μελέτης. Ο Παράδεισος βρίσκεται σ' έναν μόνο περιορισμένο τόπο. Οι Γραφές όμως είναι διαδεδομένες σ' όλα τα μέρη του κόσμου. Ο ωραίος κήπος υπόκεται σε μεταβολές του καιρού και στην ακαταστασία της ατμόσφαιρας. Οι Γραφές όμως σε καιρό χειμώνα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι ακμαίες. Μοιάζουν σαν τα δέντρα τα γεμάτα πλούσιο καταπράσινο φύλλωμα και κατάφορτα από γλυκείς καρπούς. Ας προσέχουμε λοιπόν στην ανάγνωση των Γραφών. Διότι αν προσέχεις στην Γραφή και προσπαθείς να μάθεις το θέλημα Του Θεού, θα έχεις μεγάλη ωφέλεια. Η μελέτη της αποδιώκει από την ψυχή την στεναχώρια και φυτεύει και μεταδίδει την ευχάριστη διάθεση. Αποδιώκει την κακία και ριζώνει την αρετή. Δεν αφήνει ποτέ να πάθει κανείς ό,τι παθαίνουν οι κλυδωνιζόμενοι στα πέλαγα ταξιδιώτες, όταν οι ακαταστασίες και οι θόρυβοι της ζωής και οι καθημερινές ανωμαλίες σηκώνονται σαν άγρια κύμματα και κτυπούν επάνω τους. Η θάλασσα αναταράσσεται και μοιάζει σαν να μαίνεται. Εσύ όμως πλέεις με γαλήνη. Διότι έχεις Κυβερνήτη έμπειρο και σοφό».

Τα παραπάνω αποστάγματα της σοφίας αυτών των τριών σπουδαίων ανδρών, είναι μόνο ένα μικρό μέρος από το συγγραφικό τους έργο, το οποίο εδώ και πολλά χρόνια, έχει μεταφραστεί και αποτελέσει αντικείμενο μελέτης πολλών ξένων επιστημόνων. Μέσα στους τέσσερις τόμους των έργων του Μεγάλου Βασιλείου, στους τέσσερις τόμους των έργων του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου και στους δεκαοκτώ τόμους των έργων του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, βρίσκεται πολλή από την ανθρώπινη επιστήμη. Φυσική, Ιατρική, Μαθηματικά, Ανθρωπολογία, Κοινωνιολογία, γεγονός που καταδεικνύει την μόρφωσή τους.

Σκοπός τους όμως δεν ήταν να γράψουν επιστημονικά συγγράμματα. Άλλος ήταν ο σκοπός τους. Ν' ανοίξουν στον αναγνώστη τον δρόμο για να γνωρίσει από κοντά Τον Θεό. Πάνω σ' αυτή τους λοιπόν την προσπάθεια, χρησιμοποιούν παραδείγματα από την φύση και την επιστήμη. Κι άλλοτε πάλι, μ' όλη την θέρμη της ψυχής τους, ζωγραφίζουν με τα πιο παραστατικά χρώματα, το μεγαλείο της Αγάπης Του.

Γιατί εκείνο που χαρακτηρίζει και των τριών τους τη ζωή, είναι η μεγάλη τους αγάπη για Τον Θεό. Και αυτή η θεία φλόγα της αγάπης, ήταν που τους κινούσε να εξυπηρετούν διαρκώς τον άνθρωπο. Σ' όλες τις στιγμές της ζωής του. Πιο πολύ όμως στις δύσκολες και πονεμένες. Γι' αυτό και ίδρυσαν νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, έτοιμα ν' ανοίγουν με στοργή τις πόρτες τους για ν' ανακουφίζουν τον ανθρώπινο πόνο.

Οι αγώνες των Τριών Ιεραρχών, ο μόχθος της ζωής τους, η αδιάκοπη προσευχή τους, η παραδειγματική υπομονή τους στις ώρες που οι εχθροί τους τους συκοφαντούσαν και τους εξώριζαν, αλλά πανω απ' όλα η αφοσίωσή τους στην υπηρεσία του θελήματος Του Θεού και στη διακονία των αδελφών τους, όλ' αυτά, ξεπηδούν πολύ απλά μέσα απ' την κάθε σελίδα των συγγραμμάτων τους.

Ας εντρυφήσουμε λοιπόν με μεγαλύτερη προσήλωση στους λόγους τους και ας αντλήσουμε δύναμη και ψυχική ωφέλεια από αυτούς, αλλά κυρίως Αλήθεια και Φως, τώρα, που το έχουμε περισσότερο από ποτέ ανάγκη..

Καλή αυριανή σε όλες και όλους!