«Το ευλογημένο γεφύρι»
Μία μεγάλη, ευλογημένη και τόσο σημαντική για το ανθρώπινο γένος στιγμή, μας παρουσιάζει το ευαγγέλιο της αυριανής ημέρας. Μια στιγμή, που αιώνες κι αιώνες περίμενε ο λαός «ο καθήμενος εν σκότει». Ο Παντοδύναμος Θεός, ανάμεσα στους ανθρώπους. Μοναδικός Δάσκαλος, που όμοιόν Του δεν είχαν ξαναδεί και ξανακούσει.
Ολόγυρά Του λαός πολύς. Μεγάλοι, μικροί, άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Τα μάτια τους είναι καρφωμένα στην Αγία Μορφή Του. Τι άραγε θα τους πει;
Κι ο Κύριος αρχίζει: «Μετανοείτε». Αυτή ήταν η πρώτη λέξη που βγήκε από τα χείλη Του. Λέξη, που κρύβει μέσα της βαθύ νόημα.
Τώρα που έφτασε η Βασιλεία Του Θεού στη γη, τώρα που ο Θεός Πατέρας έστειλε εδώ Τον Υιό Του να φανερώσει το θέλημά Του και να συμφιλιώσει τους ανθρώπους μαζί Του, τώρα ειναι ο κατάλληλος καιρός για να μετανοήσουν. Ν' αλλάξουν πορεία ζωής. Να ξεχάσουν τους αμαρτωλούς δρόμους, τις κακές πράξεις. Να λυπηθούν για όσα άσχημα έχουν σκεφτεί κι έχουν επιθυμήσει. Τώρα, πρέπει να μετανιώσουν αληθινά για τα σφάλματά τους. Να μετανιώσουν αληθινά για όλα εκείνα για τα οποία αισθάνονται έλεγχο μέσα τους. Τώρα, με την καινούργια εποχή, δεν πρέπει τίποτα κακό, ένοχο, παλιό, να μείνει μέσα στην καρδιά τους. Αυτό θα πει μετάνοια. Αλλάζω νοοτροπία, αλλάζω σκέψη. Αποφασίζω να μην επαναλάβω τα λάθη του παρελθόντος.
Ασφαλώς, πολλοί από το συγκεντρωμένο πλήθος θα συμμορφώθηκαν μ' αυτή την εντολή Του Κυρίου, αλλά και πολλοί θ' αδιαφόρησαν. Τι λέτε; Αν ήμασταν κι εμείς ανάμεσα σ' αυτούς, ποια στάση θα κρατούαμε μπροστά στην εντολή Του Κυρίου;
Αν ήμασταν.. Μα οπωσδήποτε δεν ήμασταν αφού ζούμε στο 2022. Μήπως τότε να σκεφτούμε, τι θα κάνουμε, ακούγοντας στο αυριανό ευαγγέλιο τα ίδια λόγια: «Μετανοείτε»; Άλλωστε ο λόγος Του Θεού είναι πάντοτε ο ίδιος.
Ποιος από εμάς δεν έχει κάνει σφάλματα; Ποιος δεν έχει φταίξει ενώπιον Του Θεού και των ανθρώπων; Ποιος δεν βασανίζεται από τον εσωτερικό έλεγχο για τις κακίες του; Ψέμματα, αντιπάθειες, μίσος, εκδικητικότητα, πείσματα, εγκλήματα, κακές σκέψεις και τόσα άλλα στοιβάζονται μέσα μας και μας κάνουν δυστυχείς.
Ποιος θα μας απαλλάξει απ' όλο αυτό το βάρος; Ποιο θα είναι το «ευλογημένο γεφύρι» που θα ενώσει το χάος που δημιούργησε η αμαρτία ανάμεσα στον Δημιουργό μας και σ' εμάς; Η μετάνοια! Κι όχι μόνον αυτό. Αλλά ποιος θα μας δώσει το κουράγιο στον αγώνα μας, τα όπλα για να πολεμήσουμε, ποιος θα κάνει την ψυχή μας χαρούμενη, ανάλαφρη, φωτεινή;
Πάλι η μετάνοια!
Σε μία σχετική συζήτηση, μου είπε κάποτε ένας φίλος: «Δεν αρκεί να ζητήσω συγνώμη;». Ναι, το να ζητήσεις συγνώμη είναι μία σπουδαία πράξη, μα πολλές φορές δεν είναι μετάνοια. Δηλαδή η λύπη, η συναίσθηση ότι έκανα κάτι κακό, κάτι που προσέβαλε Τον Θεό και λύπησε τον συνάνθρωπό μου, δεν μ' απασχολεί, δε μ' επηρρεάζει, αλλά λέω ένα «συγνώμη» μόνο και μόνο για να ξεμπερδεύω.
Αλήθεια, τι μεγάλο κέρδος θα είχαμε την καινούργια χρονιά, αν βάζαμε σ' εφαρμογή τα λόγια Του Κυρίου από το αυριανό ευαγγέλιο: «Μετανοείτε!». Αν κάθε φορά που η αμαρτία δημιουργεί μία μικρή ή μεγαλύτερη απόσταση ανάμεσα σ' εμάς και Τον Θεό, στήνουμε το γεφύρι της μετανοίας! Αν πιστέψουμε, πως είναι ευλογία τούτο το γεφύρι, αφού μας ξανασυνδέει με τον Ουράνιο Πατέρα μας και μας προσφέρει την χαρά της βασιλείας Του!
Καλή αυριανή εύχομαι σε όλες και όλους!
Comments
Post a Comment