Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Πως να μιλήσει κανείς γι' αυτή τη βαθιά και μυστηριώδη τέχνη, η οποία είναι αλήθεια πως δεν μπορεί να κλειστεί σ' έναν λογικό ορισμό. Eίναι σα μια πράξη ζωής κι επιβάλλεται με την πειθώ του θαύματος.

Ο πατέρας του δυτικού λυρισμού, Έντγκαρ Άλλαν Πόε, στο περίφημο δοκίμιό του «Ποιητική Αρχή», γράφει πως ποίημα είναι εκείνο «που διεγείρει εξυψώνοντας την ψυχή» και πως η αξία ενός ποιήματος «έγκειται στον βαθμό αυτής της ανυψωτικής έγερσης».

Αλλά και ο δικός μας, Κλέων Παράσχος, στο εξαιρετικό δοκίμιό του «Τι είναι Ποίηση», δίνει έναν περιεκτικό ορισμό της, όσο είναι δυνατό να ορισθεί με λογικά μέσα η ποίηση:

«Ποίηση είναι ένα βαθύ βίωμα που έγινε μαγικός λόγος. Μαγικός, όχι απλά στη φθογγική, στη μελωδική σύστασή του, μα που είναι μουσική και απηχεί βαθιά στην ψυχή και εξυψώνει την ψυχή και το πνεύμα μας».

Θα έλεγε κανείς, πως σε μία εποχή που η ψυχή και το πνεύμα μας μοιάζουν καθηλωμένα, η ποίηση δεν έχει πια κοινό. Ωστόσο δεν είναι αλήθεια. Το «στενό» κοινό της αυξάνει σταθερά και το ευρύ, σταθερά την αγαπά, έστω και κρυφά πολλές φορές.

Βλέπετε, έχουμε ανάγκη την ποίηση στη δύσκολη εποχή μας. Εκείνη την ποίηση που ανυψώνει τις ψυχές, που σώζει τους λαούς και δυναμώνει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Εκείνη την ποίηση, που όπως θα θυμηθούμε σε λίγες ημέρες, με αφορμή την εθνική μας επέτειο, έσπειρε τους σπόρους της ελευθερίας στον δικό μας τον λαό.