«Εμαρτύρει ουν ο όχλος»

«Εμαρτύρει ουν o όχλος ο ων μετ' αυτου ότε τον Λάζαρον εφώνησεν εκ του μνημείου και ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών.»

Στην θριαμβευτική εκείνη υποδοχή Του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, ο λαός που είχε βρεθεί κοντά Του όταν ανάστησε τον Λάζαρο, τώρα έδινε με θάρρος και τη δική του μαρτυρία κι επιβεβαίωνε στον κόσμο το θαυμαστό εκείνο γεγονός.

Μέχρι τότε, ο λαός εκείνος, είχε πολλές φορές εκφράσει το θαυμασμό του για τα πρωτάκουστα λόγια και την διδασκαλία Του Κυρίου. Είχε συγκλονιστεί από την αγάπη Του και τα εκπληκτικά θαύματά Του. Τώρα όμως κάνει κάτι ακόμη πιο σημαντικό: Σπάει τα δεσμά του φόβου και της δειλίας του και δίνει τη θαρραλέα μαρτυρία του. Κάνει μια αυθόρμητη και ρωμαλέα ομολογία μπροστά στους πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες της εποχής. Αναγνωρίζει Τον Ιησού Βασιλιά Του. Τον ονομάζει «ευλογημένο» και σταλμένο από Τον Θεό. Του αποδίδει τιμές Θριαμβευτή και Νικητή! Μ' άλλα λόγια, Του εκφράζει την απόλυτη εμπιστοσύνη του.

Βέβαια, όλοι γνωρίζουμε την θλιβερή συνέχεια. Η λησμοσύνη σαν σίφουνας σάρωσε από τις καρδιές του λαού αυτού τα συναισθήματα που βίωνε λίγες μόλις ημέρες πρίν για Τον Ευεργέτη του. Ο φόβος των φαρισαίων φίμωσε τα στόματα που φώναζαν το «ωσαννά». Κι η δύναμη του κακού επηρεασμού, τον κλόνισε κι έθαψε τη ρωμαλέα του ομολογία. Έτσι, ο ίδιος αυτός λαός της Κυριακής των Βαΐων, σε λίγες μέρες θα καταντήσει να φωνάζει τα τρομερά εκείνα και ανατριχιαστικά «άρον, άρον, σταύρωσον Αυτόν».

Όμως η μικρή εκείνη φρασούλα, που θ' ακούσουμε αύριο στο Ευαγγέλιο, μένει πάντα ζωντανή και δυναμική:

«Εμαρτύρει ουν ο όχλος».

Και είναι και για μας σήμερα, αυτή η φράση, μια υπόμνηση κι ένας δείκτης. Μας δείχνει τον δρόμο της ομολογίας και μας ζητάει να δώσουμε κι εμείς στις μέρες όπου τα πάντα καταρρέουν, μια γενναία μαρτυρία για Τον Χριστό! Άφοβα, θαρραλέα και με ιερή καύχηση. Μια ομολογία με την πίστη μας, με το λόγο μας, με τον αγώνα μας, με τα έργα μας, με την ακτινοβολία της αγάπης μας και της καθαρής μας ζωής.

Το πάθημα του λαού της Ιερουσαλήμ, ας μη βρεί σε μας μια καινούργια, τραγική επανάληψη. Κι ας μην ξεχνάμε ποτέ: Ο Χριστός, εικόσι και έναν αιώνες τώρα, είναι και θα είναι πάντοτε, ο μοναδικός Νικητής και Σωτήρας μας!

Τιμή σε μας, αν Τον ομολογούμε!

Καλή αυριανή σε όλες και όλους!