«Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ.. ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου.. και ουκ θελήσατε»

Καλημέρα σε όλες και όλους!

Όσες και όσοι εχθές βράδυ, βρεθήκαμε στους ιερούς μας ναούς για να παρακολουθήσουμε την Ακολουθία Του Νυμφίου, ακούσαμε στο Ευαγγέλιο Τον Κύριο, να κλείνει την ομιλία Του προς τους φαρισαίους και τους γραμματείς, αφού τους είχε απευθύνει εκείνα τα φοβερά «ουαί» (αλίμονο) τα οποία καλό θα ήταν όλοι μας αυτές τις μέρες να μελετήσουμε επισταμένως, με την εξής φράση:

«Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ.. ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου.. και ουκ θελήσατε».

Που σημαίνει:

«Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ.. Πόσες φορές θέλησα να συγκεντρώσω στο ίδιο μέρος τα παιδιά σου, με τον τρόπο που η κλώσα μαζεύει στο ίδιο μέρος τους νεοσσούς της κάτω απ' τις φτερούγες της, αλλά δεν το θελήσατε».

Ας σταθούμε λιγάκι σ' αυτά τα λόγια Του Χριστού. Καταδεικνύουν πως τίποτα δεν είναι ικανό να εμποδίσει ή να μειώσει τη θεϊκή επιθυμία Του να σώσει τον λαό Του. Θέλει να Τον ακούσουν. Θέλει να προσέξουν τα λόγια Του, να Τον πιστέψουν, να λυγίσει η ανόητη και εγωιστική τους αντίσταση, μπρος στην αγάπη που ήρθε να τους προσφέρει. Η βούλησή Του, είναι μεγαλύτερη από την άρνησή τους. Θέλει να τους γλιτώσει από τον δρόμο της αυτοκαταστροφής. Απλώνει τα χέρια Του για να τους μαζέψει κοντά Του. Για να τους προστατέψει όσο ακόμη είναι καιρός. Έτσι όπως η κλώσα μαζεύει τους νεοσσούς της κάτω από τα ζεστά, προστατευτικά της φτερά.

Να όμως που δεν αρκεί η μία βούληση. Aκόμη κι αν τη βούληση αυτή, την προσφέρει πρώτος ο ίδιος ο Παντοδύναμος Θεός. Πρέπει ν' ανταποκριθεί κι άλλη μια βούληση. Πρέπει να θελήσει κι η Ιερουσαλήμ. Με λαχτάρα κι ευγνωμοσύνη. Να τρέξει, σαν να 'ταν ό,τι ακριβώς ζητούσε. Ό,τι περισσότερο είχε ανάγκη. Όπως τρέχουν τα μικρά κλωσόπουλα στο μητρικό κάλεσμα. Με όποια κι όση εμπιστοσύνη αξίζει σ' Εκείνον που καλεί. Να τρέξει σ' αυτό το αγκάλιασμα που προσφέρει το κυρίαρχο πρόσωπο της αγάπης! Η ίδια η Αγάπη! Ο Χριστός!

Αλλά, η Ιερουσαλήμ, δεν θέλησε..

Η εικόνα, είναι διαχρονική. Όπως, άλλωστε και κάθε λόγος Του Χριστού που μας διαφύλαξαν οι Απόστολοι και οι Ευαγγελιστές. Η στάση της Ιερουσαλήμ, είναι παράδειγμα προς αποφυγή.

Μήπως εμείς, σήμερα, δεν κάνουμε το ίδιο λάθος με τον λαό της Ιερουσαλήμ; Θέλει, ο Χριστός και κάνει το παν, για να μας προσφέρει τα ανεκτίμητα αγαθά της αγάπης Του, για τη δική μας ευτυχία κι εμείς, τα περιφρονούμε κι αδιαφορούμε και αποστασιοποιούμαστε.

Όμως, ας μην ξεχνάμε, πως πάντα υπάρχει ανοιχτή γραμμή για την καθεμία και τον καθέναν από εμάς μαζί Του. Αρκεί να κάνουμε την σύνδεση ή την επανασύνδεση. Η θέλησή Του και η επιθυμία Του να περιλάβει όλους, μα όλους μας, στους αιώνια ευτυχισμένους φίλους και αδελφούς Του, είναι παντοτινή. Μ' έναν μόνον όρο:

Nα υπάρξει και η δική μας ολόψυχη ανταπόκριση στην δική Του βούληση κι επιθυμία. Ολόκληρη η θέληση και η εμπιστοσύνη μας.

Καλή Αγία και Μεγάλη Τρίτη!