«Φέρε τον δάκτυλόν σου ώδε»

Kατηγορούν πολλοί τους Χριστιανούς, ειδικότερα στην εποχή μας, για αφελείς και ευκολόπιστους. Τους ειρωνεύονται ότι τάχα έχουν αχρηστέψει τη σκέψη τους και τη λογική τους. Ότι δήθεν έχουν σύνθημά τους κάποιο «πίστευε και μη ερεύνα».

Όλ' αυτά, τα διέψευσε ο Απόστολος του οποίου το πρόσωπο προβάλλει μπροστά μας σήμερα, ο Απόστολος Θωμάς. Ο μαθητής αυτός Του Χριστού, που τ' όνομά του έγινε, από τότε μέχρι σήμερα, συνώνυμο με την αμφιβολία και τη δυσπιστία.

Ο Θωμάς δεν είναι άπιστος. Δεν είναι από εκείνους που δεν θέλουν να πιστέψουν. Ο Θωμάς, όμως, θέλει να δει, να ψηλαφήσει για να πιστέψει. Είναι άλλο πράγμα η κακόπιστη απιστία κι άλλο η καλόπιστη έρευνα. Η πρώτη, δεν ξεκινάει για να πιστέψει αλλά για να βρει στηρίγματα και δικαιολογίες στην απιστία της. Η δεύτερη, είναι μια φυσική τάση της ανθρώπινης ψυχής.

Ο δύσπιστος Θωμάς, ζητάει αποδείξεις, όχι για να απιστήσει αλλά για να πιστέψει. Έχει αγνή διάθεση. Ειλικρινή ελατήρια. Γι' αυτό και όταν ο Αναστημένος Κύριος τον καλεί να δει και να ψηλαφήσει τα σημάδια απ' τις πληγές Του, αμέσως κι αυθόρμητα, εκφράζει όχι μόνον μια απλή πίστη. Ξεχύνει σαν χείμαρρο απ' τα κατάβαθα της ψυχής του, μια βαθιά εμπιστοσύνη, μιαν αληθινή αναγνώριση, μια πίστη ατράνταχτη:

«Ο Κύριος μου και ο Θεός μου!».

Η περίπτωση του Αποστόλου Θωμά δεν είναι μοναδική. Όλοι περνάμε κάποτε απ' το δρόμο της αμφιβολίας. Κι όλοι ζητάμε κάτι συγκεκριμένο, ίσως και συγκλονιστικό για να πιστέψουμε ή για να στηριχτούμε στην πίστη μας. Κι αυτό είναι τόσο φυσικό. Εκείνο που είναι κακό και παράξενο, είναι ν' αφήνουμε την προκατάληψη, τον φανατισμό, τον εγωϊσμό να βάζουν παρωπίδες στα μάτια μας και να μας προκαλούν πνευματική τύφλωση.

Κι υπάρχουν άνθρωποι, που βλέπουν και δεν βλέπουν, γιατί δεν θέλουν να δουν. Έχουν μπροστά τους ψηλαφητό το θαύμα της Δημιουργίας, τα μεγαλεία Του Θεού, τις αμέτρητες εκδηλώσεις της πανσοφίας Του και της αγάπης Του και κλείνουν θεληματικά τα μάτια.

Κι όμως η προσωπική ιστορία του καθενός μας, της οικογένειάς μας, της πατρίδας μας, όλου του κόσμου, πόσα θα είχε να μας πει. Γεγονότα μεγάλα, θαυμαστά, απίστευτα. Συγκινητικές παρεμβάσεις Του Θεού, που μας σπρώχνουν να ερευνήσουμε το θεϊκό Του χέρι, ν' αυξήσουμε την πίστη μας.

«Φέρε τον δάκτυλόν σου ώδε και είδε τας χείρας μου και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευρά μου..».

Τούτα τα λόγια που είπε ο Αναστημένος Κύριος στον Απόστολο Θωμά, τα ξαναλέει και σήμερα στην κάθεμία και στον καθέναν από εμας:

«Φέρε το δάχτυλό σου να ψηλαφήσεις τα σημάδια της αγάπης μου στη ζωή σου. Έχε τα μάτια σου ανοιχτά για να βλέπεις την παρουσία μου σε κάθε σου βήμα. Βάλε το χέρι σου στην πλευρά μου για να νιώσεις την καρδιά μου που χτυπάει για σένα. Και μη γίνεσαι άπιστη/ος, αλλά πιστή/ος».

Μ' αυτές τις σκέψεις, εύχομαι χρόνια πολλά και αναστάσιμα σε εορτάζουσες και εορτάζοντες και σε όλες και όλους μία καλή κι ευλογημένη Κυριακή και μια χαρούμενη Πρωτομαγιά!

Χριστός Ανέστη!

Αληθώς Ανέστη!