Παντοδύναμος και Αθέατος

Έχουμε σκεφτεί, άραγε, την σημασία της σημερινής ημέρας; Είναι μία ακόμη αργία; Μία ακόμη ευκαιρία για ανάπαυλα και απόδραση στην εξοχή ή στις παραλίες εν όψει καλοκαιριού; Τι ακριβώς εορτάζουμε σήμερα;

Σήμερα τιμούμε και εορτάζουμε Τον Παράγοντα Εκείνον, που είναι πάντα παρών στη ζωή μας, χωρίς να Τον βλέπουμε. Που κυβερνάει τον κόσμο χωρίς να το υποψιαζόμαστε. Που διατηρεί την ισσοροπία των λαών χωρίς να το γνωρίζουμε. Επεμβαίνει στις δύσκολες ώρες και συγκρατεί την ανθρωπότητα από τον αφανισμό. Αλλάζει την πορεία των γεγονότων, όταν αυτά στη σύγκρουσή τους προμηνύουν την καταστροφή. Αμβλύνει τις οξύτητες. Χαλαρώνει την ένταση στις σχέσεις μας. Διασκεδάζει την οποιαδήποτε απειλή. Χαρίζει στον κόσμο το φως. Αναγεννά τη ζωή. Διατηρεί το Σύμπαν.

Αυτός ο Παράγοντας, αθέατος και παντοδύναμος, βρίσκεται πάντοτε πίσω από κάθε καθαρή σκέψη. Πίσω από κάθε ωραία έμπνευση. Από κάθε απόφαση μεταστροφής στο καλό. Πίσω από τα απρόοπτα της ιστορίας. Πίσω από πάσα συμφιλίωση. Δένει των ανθρώπων τις καρδιές στην Αγάπη και στην Ειρήνη. Σπέρνει στη στράτα της ζωής τη χαρά κι είναι δικά Του τα άνθη της καλοσύνης. Δικό του έργο είναι το πράο κλίμα που δημιουργεί η μακροθυμία και η εγκράτεια.

Τότε που η γη ήταν ακόμη αόρατη και ακατασκεύαστη, «επεφέρετο επάνω του ύδατος», όπως διαβάζουμε στο πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, την Γένεση και χάριζε στην άβυσσο τα πρώτα σκιρτήματα ζωής. Και μετά, σ' όλη τη διάρκεια της προ Χριστού ανθρωπότητος, ζωογονούσε στις προοπτικές της ιστορίας, τις ελπίδες της προσδοκίας. Προσανατόλιζε τα οράματα των ανθρώπων στην ώρα της Παλιγγενεσίας τους ανθρωπίνου γένους.

Μετά την Ανάληψη Του Λυτρωτή, κατήλθε «ως βίαια πνοή» και παραμένει στον κόσμο φως και ζωή. Μας αγιάζει με τα μυστήρια της Εκκλησίας μας.

Αυτόν τιμούμε και εορτάζουμε σημέρα. Όμως η ταλαιπωρημένη ακοή μας απ' την κακοφωνία της συγχυσμένης εποχής που ζούμε, έχασε την ευαισθησία της. Γι' αυτό και η λεπτή αύρα που είναι η πνοή Του, μας είναι σαν σε άλλη συχνότητα κύματος και ο νους μας δεν την πιάνει. Βαρβαρωμένοι από τα σκληρά ντεσιμπέλ που μας ξεκουφαίνουν και αδειάζουν την ψυχή μας, μένουμε αναίσθητοι στους ψιθυρισμούς Του.

Δεν έχει σημασία! Ο «Άλλος Παράκλητος», «Το Πνεύμα της Αληθείας», «Ο Βασιλεύς ο Ουράνιος ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών», μένει μαζί μας, εις τον αιώνα, Ζωή, Φως και Πηγή Αγαθότητας.

Αλίμονο αν δεν έμενε μαζί μας! Γυμνοί απ' την Χάρη Του, η γη μας θα ήταν μία έρημη χώρα. Και η ζωή, στερημένη απ' το ουράνιο νόημα, θα έψαχνε στους έρημους δρόμους να βρει την αιώνια διάσταση. Μα δεν θα την έβρισκε. Γιατί είναι Αυτός που φέρνει τα βήματα των ανθρώπων στον Σταυρό και στο καινόν μνημείον Του Θεού Λόγου, που οδηγεί στην πάσα αλήθεια.

Αν λοιπόν θέλουμε η ζωή μας να βγει απ' το χάος, δεν έχουμε άλλη επιλογή: Να υπολογίσουμε στη Χάρη Του Αγίου Πνεύματος και να Του εμπιστευθούμε τους φόβους, τις ανησυχίες, τους κινδύνους μας. Ν' ανοίξουμε θυρίδες στην ψυχή μας για τις εμπνεύσεις Του και ειλικρινά να δεηθούμε:

«Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών».

Ολόψυχα εύχομαι στην καθεμία και στον καθέναν από εσάς, το Πανάγιο Πνεύμα, να καλύψει την ψυχή σας και να την οδηγήσει στην πληρότητα!

Χρόνια πολλά!