Nέα, ολοκληρωμένη ζωή

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είχε το αποστολικό ανάγνωσμα που ακούσαμε σήμερα στην Εκκλησία.

Κατά τα πρώτα έτη της διάδοσης του Χριστιανισμού κι ενώ ακόμη ζούσαν οι Απόστολοι, δημιουργήθηκε ένα ζήτημα για το αν ήταν ήταν ανάγκη να τηρούνται από τους Χριστιανούς, οι διατάξεις του Μωσαϊκού νόμου. Οι Απόστολοι, συζήτησαν το θέμα με κάθε λεπτομέρεια στην αποστολική σύνοδο και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σωτηρία του ανθρώπου δεν προέρχεται από την τήρηση των διατάξεων του Μωσαϊκού νόμου, αλλά μόνο απ' την πίστη στον Χριστό και τη συμμόρφωση προς όσα η Εκκλησία διδάσκει.

Περί αυτού ακριβώς του ζητήματος, γράφει ο Απόστολος Παύλος στη σημερινή αποστολική περικοπή, απευθυνόμενος προς τους Χριστιανούς της Γαλατίας.

Ο Απόστολος Παύλος, ήταν ο πλέον κατάλληλος να τοποθετηθεί περί του συγκεκριμένου ζητήματος. Η εγκατάλειψη του νόμου και η πίστη στον Χριστό, ήταν το μεγαλύτερο γεγονός της ζωής του. Τον αναγέννησε.

«Ει γαρ α κατέλυσα ταύτα πάλιν οικοδομώ, παραβάτην εμαυτόν συνίστημι», γράφει.

Δηλαδή:

«Εάν εκείνα τα οποία κατάργησα (τις τυπικές διατάξεις του νόμου δηλαδή) εκείνα πάλι τηρώ ως αναγκαία και απαραίτητα για τη σωτηρία μου, αποδεικνύω τον εαυτό μου παραβάτη του εαυτού μου, διότι βεβαιώνω έμπρακτα, ότι κάκως αθέτησα το νόμο και προτίμησα την σωτηρία μέσω Του Χριστού».

Και συνεχίζει:

«Εγώ γαρ διά νόμου νόμω απέθανον, ίνα Θεώ ζήσω. Χριστώ συνεσταύρωμαι, ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός, ο δε νυν ζω εν σαρκί, εν πίστει ζω τη Του υιού Του Θεού Του αγαπήσαντός με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού».

Δηλαδή:

«Εγώ μέσω του νόμου τον οποίο κατήργησα, πέθανα ως προς το νόμο για να ζήσω ως προς Τον Θεό. Μέσω του βαπτίσματος, έχω σταυρωθεί και πεθάνει μαζί με Τον Χριστό και αφού είμαι νεκρός, δεν έχει πλέον καμία ισχύ για εμένα ο νόμος. Δεν ζει πλέον ο παλιός άνθρωπος αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός, ο οποίος με αγάπησε τόσο που παρέδωσε τον εαυτό Του για χάρη μου».

Σκεφτόμουν, πόσο μεγάλη ευλογία θα ήταν, να καταφέρουμε κι εμείς να κυριαρχούμαστε απ' αυτές τις σκέψεις. Έχουμε κι εμείς βαπτιστεί. Σταυρωθήκαμε επομένως κι εμείς μαζί με Τον Χριστό. Και ενδεχομένως, κάποτε, συνειδητοποιήσαμε περισσότερο την πίστη μας προς Εκείνον. Απαρνηθήκαμε τον παλιό άνθρωπο και γίναμε νέοι, αναγεννημένοι άνθρωποι. Άλλοτε ο κόσμος και άλλοτε ο παλιός άνθρωπος, μας καλούν να επιστρέψουμε στην παλιά κατάστασή μας. Αλλά η επιστροφή είναι απαγορευμένη απ' το δικό μας συμφέρον, απ' την επιθυμία της σωτηρίας μας.

O συνειδητοποιημένος Χριστιανός, έχει πάρει μία σταθερή θέση έναντι του ζητήματος της σωτηρίας του. Πιστεύει ότι τον σώζει η πίστη του στον Ιησού Χριστό, η απόλυτη πεποίθηση και εμπιστοσύνη του στο πρόσωπο Του Υιού Του Θεού, Εκείνου που αγάπησε τον άνθρωπο και παρέδωσε τον Εαυτό Του για τη σωτηρία του.

Αυτά μας είπε σήμερα ο Απόστολος Παύλος. Αν καταφέρουμε να τα κάνουμε βάση της ζωής μας και να μην έχουμε μία πίστη θεωρητική και νεκρή αλλά έμπρακτη και ζώσα, όλα τ' άλλα έπειτα και ο νόμος και οι τύποι και ο κόσμος, βρίσκουν την θέση τους απέναντι Του Χριστού. Τότε ο πιστός είναι νεκρός και για τον νόμο και για τους τύπους και για τον κόσμο. Είναι συσταυρωμένος με Τον Χριστό.

Μη σας ακούγεται αυτό κάπως. Ο Χριστός είπε πως είναι η Ζωή. Όποιος λοιπόν είναι με τη Ζωή, έχει κι αυτός ζωή. Είναι η Ζωή μέσα του. «Χριστώ συνεσταύρωμαι, ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός». Σταυρώνομαι και ανασταίνομαι σε μία νέα, ολοκληρωμένη ζωή. Δεν ζω πια κατά το δικό μου θέλημα, αλλά ζω καθώς Εκείνος επιθυμεί και καλεί.

Αυτή η ζωή, είναι το πιο υπέροχο αγαθό του κόσμου. Και είναι δικαίωμά μας να την αποκτήσουμε. Η σταυρική θυσία Του Χριστού, η Ανάσταση Του και το βάπτισμά μας στ' όνομα της Αγίας Τριάδος, μας δίνουν τη δύναμη να ζούμε εμπράκτως εν Χριστώ. Είναι στο χέρι μας!

Ας το προσπαθήσουμε και πάλι!

Καλό υπόλοιπο Κυριακής εύχομαι σε όλες και όλους!