Άγιος Γρηγόριος: Ο αετός της Θεολογίας

Μεγάλη μορφή της Εκκλησίας ο Άγιος της σημερινής ημέρας, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Σοφός ιεράρχης, μέγας μύστης της Θεολογίας, ηρωϊκός αγωνιστής, εμπνευσμένος ποιητής, άριστος τεχνίτης του λόγου.

Πολύπλευρη η δράση του αλλά και πολλά τα θέματα του ομιλητικού και συγγραφικού του έργου. Μερικά ψήγματα απ' το πολύ και άφθονο αυτό χρυσάφι συγκέντρωσα και σας τα παραθέτω παρακάτω προς πνευματική οικοδομή όλων μας:

To αγαπημένο θέμα του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, είναι η κάθαρση της ψυχής. «Προς το αρχέτυπον εξομοίωσιν» την ονομάζει. «Αποδώμεν τη εικόνι το κατ' εικόνα και τιμήσωμεν το αρχέτυπον», λέει. Δηλαδή: «Με τα χαρίσματα του κατ' εικόνα, ν' αποδείξουμε την ανωτερότητά μας και τον υψηλό και ηθικό μας προορισμό, που είναι η μίμηση Του Χριστού, το καθ' ομοίωσιν».

Ως εξαίρετος δάσκαλος και προπονητής του πνευματικού αγώνα, ο Άγιος Γρηγόριος, μας καλεί σ' ένα ξεκίνημα προσωπικής κάθαρσης: «Δια πολιτείας άνελθε, δια καθάρσεως κτήσαι το καθαρόν». Δηλαδή: «Ζήσε ανώτερη ζωή. Η κάθαρση της ψυχής και η εσωτερική αλλαγή, θα σου χαρίσει έναν καινούργιο πνευματικό κόσμο». «Νέος ει; Στήθι κατά των παθών!». Δηλαδή: «Είσαι νέος; Πολέμα με ηρωϊσμό τα πάθη της ψυχής, να τα κυβερνάς όχι να σε κυβερνούν». «Πάσαν αγνίσωμεν αίσθησιν, καθαρθώμεν αφήν, γεύσιν, λάρρυγα. Φωτισθώμεν ακοήν, φωτισθώμεν γλώσσαν. Μηδέν είδωλον πορνικόν εν ημίν». Δηλαδή: «Ας εξαγνίσουμε όλες μας τις αισθήσεις. Ας καθαρίσουμε την αφή, την γεύση. Ας φωτίσουμε την ακοή και την γλώσσα. Ας μην επιτρέψουμε σε κανένα μιαρό πρότυπο να βρίσκεται εντός μας».

Απ' τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε πόσο ωραίο και υψηλό είναι το έργο της εσωτερικής κάθαρσης. «Θεός καλεί, σπεύδωμεν επτερωμένοι», λέει ο Άγιος Γρηγόριος. Δηλαδή: «Θεία η πρόσκληση και δύσκολο το έργο, να ριχτούμε στον αγώνα χωρίς καθυστέρηση, διότι το κακό δεν περιμένει κανέναν». «Και είναι», λέει, «δύσληπτον το αγαθόν τη ανθρωπίνη φύσει». Δηλαδή: «Η ανθρώπινη φύση με την πτώση δέχτηκε βαριά πλήγματα κι έγινε δυσκίνητη προς το αγαθό».

Το έργο του αγιασμού του ανθρώπου, δεν γίνεται με προχειρότητα αλλά με ζήλο. Και «ου φέρει την αναβολήν ο ζήλος». Δηλαδή: «Ο ζήλος γνωρίζει το τώρα όχι το αύριο. Ούτε γνωρίζει δυσκολίες και εμπόδια». «Μη κάμπτεσθαι προς τα πάθη αλλά περιφρονείν τον πηλόν». Δηλαδή: «Στον πηλό, στη σάρκα με τα πάθη της, αξίζει περιφρόνηση και όχι υποταγή».

Κλείνω με δύο ωραιότατες προτροπές αυτού του μεγάλου αετού της Θεολογίας:

«Μη ανάσχη αριστεύειν εν κολοιοίς, αετός είναι δυνάμενος».

Δηλαδή:

«Μην καταδέχεσαι ν' αριστεύεις ανάμεσα στα κοράκια από τη στιγμή που μπορείς να είσαι αετός».

Και,

«Άνδρες γενώμεθα, ρίψωμεν τα ονείρατα, παραδράμωμεν τας σκιάς».

Δηλαδή:

«Να γίνουμε ανδρείοι στο φρόνημα, μη ζούμε μ' άπιαστα όνειρα και φαντασίες. Ν' αφήσουμε τις σκιές και να προσγειωθούμε στην ώριμη ζωή του Πνεύματος».

Νομίζω πως είναι ιδανικές αυτές οι οδηγίες για την καθεμία και τον καθέναν από εμάς. Ας έχουμε συμπαραστάτη μας στην προσπάθεια εφαρμογής τους τον μεγάλον αυτόν πατέρα της Εκκλησίας μας!

Χρόνια καλά και καρποφόρα στις εορτάζουσες και στους εορτάζοντες!