Οι αναπάντητες προσευχές

Είναι σχεδόν βέβαιο, πως όλοι μας, έστω μία φορά στη ζωή μας, έχουμε αναρωτηθεί:

«Γιατί άραγε δεν απαντά ο Θεός στην προσευχή μου;».

Αλήθεια, γιατί;

Eκείνος δεν μας έχει διαβεβαιώσει ότι: «πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται»; Κι όμως, εγώ έκανα προσευχή και δεν έλαβα καμία απάντηση, ζήτησα και δεν βρήκα, χτύπησα και δεν μου άνοιξε κανένας. Ίσως μου πει κάποιος ότι αυτό που ζήτησα δεν ήταν από εκείνα που έπρεπε να μου χαρίσει ο Θεός. Αλλά και πάλι, Εκείνος δεν είπε ότι: «πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε»; Eπανειλημμένα δεν μας έδωσε ο Θεός την υπόσχεση πως οτιδήποτε κι αν ζητήσουμε «εν ονόματί Του» θα το λάβουμε; Ίσως πάλι μου πει κάποιος πως αυτό που ζήτησα στην προσευχή, μου δεν το ζήτησα με πίστη. Ο Θεός όμως γνωρίζει με πόση πίστη το ζήτησα. Ίσως επίσης μου αντιταχθεί πως το αίτημά μου δεν έγινε «εν ονόματι» Του Κυρίου. Αλλά και πάλι Εκείνος γνωρίζει ότι με πίστη στο όνομά Του ζήτησα ό,τι ζήτησα. Γιατί, λοιπόν, δεν μου έδωσε καμία απάντηση ο Θεός; Κι αν τουλάχιστον δεν είχα προσευχηθεί με θέρμη και επιμονή, θα μπορούσα να έλεγα, πως γι' αυτό δεν έλαβα απάντηση στην προσευχή μου. Αλλά σ' αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση, μήνες ολόκληρους και με θέρμη κι επιμονή πολλή παρακαλούσα Τον Θεό ν' ακούσει την προσευχή μου. Γιατί, λοιπόν, δεν την άκουσε;

Αμείλικτα τα παραπάνω ερωτήματα. Και ασφαλώς ζητούν απάντηση. Και τι ν' απαντήσεις όμως; Γιατί ο Θεός άφησε χωρίς απάντηση την κάθε περίπτωση, ούτε το ξέρουμε ούτε και μπορούμε να το γνωρίζουμε. Αυτή είναι η μόνη λογική και τίμια απάντηση που κι αυτός ακόμα ο παραπονεμένος που θέτει αυτά τα ερωτήματα, ίσως δε θα δυσκολευτεί πολύ να τη δεχτεί.

Εκεί όμως που θα 'πρεπε να είχαμε κάποια απάντηση στην απορία μας για την αναπάντητη προσευχή, είναι όταν ρωτούμε όχι γιατί ο Θεός δεν απάντησε σε μία ορισμένη προσευχή ενός συγκεκριμένου προσώπου αλλά γιατί υπάρχουν γενικότερα αναπάντητες προσευχές. Είμαστε που είμαστε δυσκίνητοι όταν πρόκειται να προσευχηθούμε, έρχεται κι αυτό το πρόβλημα με τις αναπάντητες προσευχές και η κατάσταση δυσκολεύει ακόμη πιο πολύ.

Γιατί λοιπόν υπάρχουν αναπάντητες προσευχές;

Η σωστή απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, είναι, πως στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν αναπάντητες προσευχές.

Πρώτον, επείδη εμείς, ως αναπάντητες προσευχές, θεωρούμε εκείνες στις οποίες ο Θεός έδωσε αρνητική απάντηση. Αλλά το «όχι» Του Θεού, πολλές φορές είναι ό,τι ακριβώς κι εμείς θα Του ζητούσαμε, αν ήμασταν σε θέση να γνωρίζαμε την μελλοντική εξέλιξη των πραγμάτων.

Δεύτερον, δεν πρέπει να θεωρήσουμε ως αναπάντητες προσευχές, εκείνες που ο Θεός δεν έδωσε μεν ό,τι Του ζητήσαμε, έδωσε όμως κάτι καλύτερο απ' αυτό.

Εάν έχουμε εμπιστοσύνη στην αγάπη και στην Πανσοφία Του Θεού, κάθε προσευχή μας σ' Αυτόν θα πρέπει να γίνεται μ' αυτή την προϋπόθεση: Ότι εμείς μεν Του ζητάμε εκείνο ή το άλλο, όμως το ζητάμε εφ' όσον, ταυτόχρονα, είναι και θέλημά Του. Πρέπει δηλαδή να προσευχόμαστε όπως ο Χριστός στη Γεθσημανή: «Πάτερ, πλήν ούχ ως εγώ θέλω, αλλ' ώς Εσύ».

Τέλος, θεωρούμε ως αναπάντητες προσευχές κι εκείνες όπου ο Θεός δεν έδωσε μεν απάντηση όταν εμείς την περιμέναμε, την έδωσε όμως αργότερα. Όπως συνέβη στην περίπτωση της Χαναναίας του αυριανού ευαγγελίου. Ο Χριστός, θ' ακούσουμε στην περικοπή, για κάμποση ώρα «ού απεκρίθη αυτή λόγον». Στο τέλος όμως της απάντησε. Της είπε: «γεννηθήτω σοι ως θέλεις».

Αλλά θα σκεφτεί κανείς, ότι στην περίπτωση της Χαναναίας, η καθυστέρηση της απάντησης είναι καθυστέρηση λίγων μόνο λεπτών της ώρας. Αναφέρονται όμως προσευχές στην Αγία Γραφή, όπου ο Κύριος απαντά ύστερα από χρόνια ολόκληρα, από δεκαετίες κι αν θέλετε, από αιώνες πολλούς. Τι είναι η προσευχή της Σάρας, η προσευχή του Ζαχαρία και της Ελισσάβετ και τόσων άλλων;

Δεν υπάρχει λοιπόν αναπάντητη προσευχή. Υπάρχει όμως κάτι άλλο: Δεν έχουμε μάθει να προσευχόμαστε. Εαν είχαμε συνηθίσει να προσευχόμαστε πραγματικά, με πίστη, με θέρμη, με επιμονή, η κατάστασή μας θα ήταν άλλη και η όψη του κόσμου μας εντελώς διαφορετική.

Γι' αυτό κάθε τόσο, ας επαναλαμβάνουμε τουλάχιστον την εξής ικεσία προς Τον Θεό: «Κύριε, δίδαξον ημάς προσεύχεσθαι!».

Καλή αυριανή σε όλες και όλους!